NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Op een boerderij in de Amerikaanse staat North Carolina is een vreemd beeld met daarop een gezicht ontdekt. Experts staan voor een raadsel.
De mysterieuze vondst werd gedaan toen een knecht aan het ploegen was en op een stuk steen in de grond stuitte.
Hij legde het stuk steen apart en ging verder met zijn werkzaamheden.
Mysterieuze vondst
Toen boer Tom Giddens de steen omdraaide zag hij tot zijn verbazing dat het een beeld van een gezicht was.
De boer nam vervolgens contact op met het North Carolina Office of State Archaeology om melding te maken van de vondst.
“Het is echt een mysterieuze vondst,” zei archeoloog Mary Beth Fitts tegen een lokaal tv-station.
Lang geleden
“We weten niet uit welke periode het komt,” voegde ze toe. “Het kan volkskunst zijn, maar het kan ook lang geleden gemaakt zijn.”
Het beeld is 0,6 meter lang en 0,45 meter breed. Verder is alleen bekend dat het is gemaakt van zandsteen.
In een poging het mysterie te ontrafelen heeft het North Carolina Office of State Archaeology op haar Facebookpagina een link geplaatst naar een 3D-model van het voorwerp.
Bekijk ook onderstaand filmpje:
[CBS 17]Vond je deze info goed? Klik dan hieronder om te delen op Facebook/Twitter
Deze zogenaamde archeologische vondst hoeft niet perse oud te zijn . De afbeelding draagt alle kenmerken van een pri mitieve ,kinderlijke manier om een gezicht uit te drukken . Echt spectaculair is het zeker niet , Hoeft zelfs niet eens echt oud te zijn .en als zodanig onder de aarde begraven als zijnde irrelevant . Is de ophef echt niet waard .
Lijkt op een stukje huisvlijt en doet mij ergens denken aan de affaire Vermaning.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Tjerk_Vermaning
Overigens, musea liggen en hangen vol met vervalsingen. Hier geeft men natuurlijk geen rugbaarheid aan i.v.m. schaamte of de grote sommen geld die er (bewust) aan worden uitgegeven.
Kende ooit een redelijk bekende museumdirecteur die wel eens een praatje met mij maakte als we elkaar bij de voordeur tegenkwamen, super aardige vent, maar las later dat hij z’n huis vol stond met kunstwerken. Toen vroeg ik me wel af hoe hij deze had ‘verkregen’. Daarna ging er ook door mijn hoofd dat een museumdirecteur zelfs wel eens bewust vervalsingen van bijv. bevriende relaties zou kunnen kopen en daarna het geld te verdelen.
De vervalsingen zouden opgeslagen = weggestopt kunnen zijn in kelders (en dure gehuurde loodsen) om nooit getoond te hoeven worden. Zeg maar gerust: malversaties en kunstroof op de moderne art…..😀
…..Met de groeten van Haks!
Men kan natuurlijk mensen niet zomaar iets in de schoenen schuiven, maar opmerkelijk blijft het wel.
https://www.nrc.nl/nieuws/1996/10/23/priveverzameling-frans-haks-brengt-twee-ton-op-7328990-a656014
Bedenk, er zijn ceo’s bij multinationals en banken die miljarden roven en krijgen daarvoor zelfs een lintje van het koningshuis. Dus, hoe beter men z’n ‘werk’ doet, hoe meer men uiteindelijk wordt geprezen.
Mijn eerste ingeving: gezicht heeft platte brede neus. Dan denk ik aan indianen. Steen is gevonden in Newton Grove en dat ligt ongeveer in het gebied van de Tuscarora stam.
Vind het wel een zeer primitief hoofd, als je het vergelijkt met andere oude indianen beeldjes.
Misschien was er wel een stout kind dat Emiel heette en voor straf opgesloten werd in een schuur en daar uit verveling gezichten in stenen ging krassen.(niet letterlijk zo lezen).
Ouders(slaven) werden gescheiden van hun kinderen door bv. doorverkoop. Het kan een aandenken zijn. Zo van: mis je me kijk dan naar dit beeldje en bedenk dat ik bij je ben.
Het lijkt meer op een negroïde persoon omdat het bolle ogen heeft.
Tweede ingeving: beeldje gemaakt in de tijd van de slavernij.(noord Carolina heerste het langste de slavernij, omdat er veel plantages/landbouw velden waren) Gezicht lijkt meer op een negroïde persoon, dan en indiaan. Denk wel dat het door een kind gemaakt is. Het schijnt dat kinderen van 10 tot 14 jaar op de hele kleine kinderen moesten passen. Slaven mochten niks bezitten. Dan moet je het van de natuur hebben om je te vermaken.