
Jaap van Etten studeerde en promoveerde als bioloog aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn focus was ecologie en systematiek. Zijn passie was, behalve het wetenschappelijk onderzoek, ook het verspreiden en delen van informatie.
In 1990 overleed zijn eerste vrouw aan kanker. In de periode van haar ziekte begon hij te begrijpen dat de objectieve wetenschap, hoewel die ons heeft geholpen om veel dingen te begrijpen, niet in staat is om alle antwoorden te geven. Hem werd duidelijk dat subjectieve elementen op zijn minst een even grote rol spelen. De kwantumfysica bevestigt de waarheid hiervan in toenemende mate.

De subjectieve benadering van het leven opende voor hem nieuwe deuren. Spoedig ging zijn aandacht meer naar de studie van subtiele energieën dan naar de studie van de vorm en zijn meetbare elektromagnetische energieën.
Hij richtte zich vooral op de studie van de subtiele energieën van de mens, van de aarde en van hun interactie. Hij noemde deze studie ‘metafysische ecologie’. Hem werd duidelijk dat de energieën van de aarde een sterke invloed hebben op ons welzijn. Hij is het dan ook volledig eens met de fysicus David Bohm, die zei dat we het universum alleen kunnen begrijpen als we behalve de studie van de zichtbare wereld ook die van de onzichtbare wereld, de wereld van de subtiele energieën, bestuderen.
In 1994 ontmoette hij zijn eerste kristallen schedel en dit was voor hem een onverwachte emotionele ervaring. Als gevolg daarvan werden kristallen schedels toegevoegd aan zijn studies. Omdat kristallen schedels volgens hem een effect hebben op zowel de subtiele energieën van de mens als die van de aarde, helpen zij deze energieën in belangrijke mate te begrijpen. In zijn boek Het fenomeen kristallen schedels stelt Van Etten dat de toenemende populariteit van kristallen schedels een diepere oorzaak heeft.
Volgens wetenschapper Karin Tag bevatten de Zuid-Amerikaanse kristallen schedels een schat aan kennis en zijn ze bovendien een energiereservoir. Ze zouden onder meer verband houden met de Heilige Graal, de Ark des Verbonds, de Tempeliers en de cultuur van de Maya’s. Tag ziet de schedels als doorgeefluik van kennis over (het ontstaan van) de wereld en als ondersteuning van de ontwikkeling van de mens.
In 1927 ontdekte de Engelse avonturier F.A. Mitchell-Hedges in de ruïnes van een Maya-heiligdom de eerste kristallen schedel. Sindsdien zijn er meer schedels gevonden, die inmiddels wetenschappelijk zijn onderzocht en waarover de meest wilde speculaties de ronde doen.
Zijn het overblijfselen van een verloren beschaving? Zijn ze misschien van bovennatuurlijke oorsprong? Hebben ze werkelijk magische en helende vermogens, zoals het in de oude indiaanse legenden wordt beschreven?
Boek: Het fenomeen kristallen schedels
Deze schedels hebben mij ooit op mijn huidige spoor gezet. Volgens het boek dat ik er over las zijn ze ’tegen de structuur van het kristal in’ geslepen. Vergelijk dat met houtbewerking tegen de nerf in, zo goed als praktisch onmogelijk zonder dat het hout splijt.
Hoe en wat, daar valt helaas alleen over te speculeren maar daar dat herbergt meteen ook een hele goede kant: vragen stellen!
Ik denk dat er niks bijzonders aan is met die kristallen schedels, Gewoon in die tijd techniek hadden dit te kunnen maken net zoals wij doen nu hebben ze ook in alle maten en kleuren en samen stelling zijn zeker heel mooi!! Al was het wel dat ze bijzonder ware had mischien al lang wel vage dingen moeten gebeuren en iets bevat aan informatie dan zou je wel iets moeten hebben om het uit te kunnen lezen!! Net zoiets als onze beschaving eraan gaat er aan ze vinden over een paar eeuwen een usb stick ook wel vragen van wat is het wat kan het geen computer hebt om af te lezen heb je er ook weinig aan. Denk dat ze nooit achter komen met die schedels altijd wel een Raadsel blijft!!
Google op crystal skulls en je ziet dat ze allemaal vrij recent in Duitsland gemaakt zijn. Wederom een flauwekul verhaal
Hoi peter!! nee heb zelf bedacht is het niet goed dan? weet niet hoe ik het moet opvatten positief of negatief!!