NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Een Turks jongetje vroeg zijn ouders op een dag of ze hem Selim Fesli wilden noemen, hoewel ze hem de naam Semih Tutusmus hadden gegeven. Hij zei dat hij de reïncarnatie was van Fesli en herinnerde zich de namen van mensen uit diens leven. De namen werden later bevestigd door de weduwe van Fesli.
De Duitse psycholoog Trutz Hardo heeft het verhaal van dit jongetje opgenomen in zijn boek Children Who Have Lived Before: Reincarnation Today. Op 9 mei 1958 werd het levenloze lichaam van Fesli, afkomstig uit het dorp Hatun Köy in Turkije, aangetroffen in een weiland. Zijn buurman, Isa Dirbekli, gaf later toe dat hij Fesli per ongeluk had doodgeschoten tijdens het jagen.
In het naburige dorp Sarkonak was Karanfil Tutusmus in verwachting van een kind. Ze had een droom waarin een man verscheen die zich Selim Fesli noemde. Hij had een bebloed gezicht. Tutusmus kreeg een baby met een klein en misvormd rechteroor. De plek kwam overeen met de wond waaraan Fesli was overleden.
Op 4-jarige leeftijd liep het jongetje naar het huis van Fesli en zei hij tegen diens weduwe: “Ik ben Selim, jij bent mijn vrouw Katibe.” Hij haalde herinneringen op en noemde de namen van zijn kinderen. Hij zag Katibe nog altijd als zijn vrouw en Fesli’s kinderen als de zijne.
De jongen zei dat Dirbekli hem met opzet had gedood vanwege een ruzie over Fesli’s ezel, die in het weiland van Dirbekli stond te grazen. Dirbekli hield vol dat het een ongeluk was geweest. Het jongetje gooide geregeld stenen in de richting van Dirbekli.
Resat Bayer, de Turkse partner van wijlen reïncarnatietherapeut dr. Ian Stevenson, waarschuwde de jongen dat Dirbekli ook zou kunnen reïncarneren als hij wraak zou nemen, waardoor een cyclus van haat en wraak zou ontstaan.
[Epoch Times]
Als Dirbekli ook terug reïncarneert dan zou iedere cyclus van haat en wraak doorbroken moeten worden.
Da’s een van de redenen waarom de meesten zich vrijwel niets (bewust) herinneren van een vorig leven.
Lijkt mij wat jong, misschien herinnert de ezel zich iets
Ik herinner me nog niet eens wat ik gister gegeten heb….
en hoe roep je je herinneringen uit je vorige leven nu precies naar voren en als iemand met zij eerste leven bezig is is het dan niet gevaarlijk om terug te blikken in het niets ?
🙁
Dat is wel heel erg lineair gedacht.
Los daarvan als er geen herinneringen zijn op te halen, dan blijven de herinneringen toch gewoon uit.
Een zeer interessante theorie is die van Wes Penre. Geïnteresseerden kunnen op zijn website eens een kijkje nemen, echt een aanrader!