
In een steengroeve in de buurt van de Franse stad Aix-en-Provence deden werklieden eind 18e eeuw een vondst die tot op de dag van vandaag een mysterie blijft. Ze groeven door vele lagen kalksteen en troffen tussen de 11e en 12e laag door mensen gemaakte voorwerpen aan die in strijd leken te zijn met de tijdlijn van de mensheid.
De vondst is in 1820 door T.D. Porter beschreven in het American Journal of Sciences and Arts toen hij bezig was het werk van mineraloog Jacques Louis de Bournon te vertalen. Hoewel Porter de voorwerpen niet heeft gedateerd, schreef Roy Bainton in zijn boek ‘The Mammoth Book of Unexplained Phenomena’ dat het omringende kalksteen 300 miljoen jaar oud was.
Porter citeerde De Bournon: “Ze vonden munten, handvatten van hamers en andere stukken gereedschap in hout. De aandacht ging vooral uit naar een plank die ongeveer 2,5 centimeter dik en tussen de 2 tot 2,4 meter lang was. De plank had dezelfde vorm als de planken die werden gebruikt door de werklieden. Het leek erop dat mensen al in de groeve werkzaam waren nog voordat er überhaupt mensen op aarde zouden moeten zijn, laat staan dat ze gereedschap konden gebruiken.”
De houten stukken gereedschap waren inmiddels veranderd in agaat. Porter ging verder: “Op 15 meter diepte, onder 11 lagen kalksteen, zijn sporen gevonden van menselijke activiteit. Alles lijkt erop te wijzen dat het werk is uitgevoerd op de plek waar de sporen zijn gevonden. De mens moet dan ouder zijn dan dit gesteente.”
Lange tijd werd gedacht dat het miljoenen jaren duurt voordat hout versteent, maar recentelijk is aangetoond dat hout onder speciale omstandigheden (door bijvoorbeeld te worden blootgesteld aan mineraalrijk water) in enkele jaren of decennia kan verstenen.
Kalksteen zou zich relatief snel kunnen vormen rond voorwerpen. Er zijn gevallen bekend waarbij versteend hout is gevormd rond voorwerpen uit de 20e eeuw. Is het kalksteen rond de gereedschappen die in Frankrijk zijn gevonden gevormd in het recente verleden of zijn ze heel erg oud?
Waren de omstandigheden dusdanig dat de houten gereedschappen in korte tijd zijn versteend of gingen er miljoenen jaren overheen? De steengroeve bij Aix-en-Provence is zonder meer ongewoon. Leefde er misschien een verloren beschaving?
Dus het hele lineaire concept moet van tafel. De cyclus herhaalt zich telkens weer. Beschavingen (of wat er voor door gaat) komen op en gaan onder. Dit wat er nu is kan er al 1000 keer geweest zijn, de yuga’s volgend. Op een gegeven moment raken de sporen door de tijd zo onvindbaar dat er gedacht wordt dat er nooit iets was, en dat onze soap begon bij de laatst gevonden aanwijzingen.
De grond kan gewoon verzakt zijn. Er zijn verschillende soorten dateringsmethoden en vandaaruit kan men de leeftijd van het voorwerp afleiden.
Je kunt dit natuurlijk niet zo maar even weg zetten als bedrog, maar ik blijf sceptisch, zal nooit vergeten de Cristallen schedels uit Peru, in musea ten toon gesteld uiteindelijk toch bewezen vervalsingen, maar ’t is zeker de mensheid is al heel lang millioenen van jaren aanwezig op deze blauwe planeet.
Misschien komt daar binnen kort een einde aan met WWIII, met de nodige atoom bommen, who knows !
Van dino’s dacht men ook dat het miljoenen jaren duurt voordat ze in fossielen veranderen.
Ze hebben inmiddels al een paar keer een T-Rex bot doorgezaagd en ontdekt dat er nog zacht rood weefsel in het bot zat. Waarmee onomstotelijk is aangetoond, dat de dino’s 12.000 jaar geleden nog leefden. Mens en Dino hebben samengeleefd.