NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Uit nieuw onderzoek blijkt dat de werking van het menselijk brein ons verstand ver te boven gaat. Het neemt de wereld niet waar in twee of drie dimensies.
Het menselijk brein onderscheidt in de visuele wereld tot wel 11 verschillende dimensies. Deze indrukwekkende ontdekking kan helpen verklaren waarom zelfs moderne apparaten als MRI-scanners moeite hebben om uit te leggen wat er in ons hoofd omgaat.
MRI-scanners geven hersenactiviteit weer als driedimensionaal beeld. Als het brein in 11 dimensies werkt, is zeggen dat een MRI-scan hersenactiviteit verklaart hetzelfde als zeggen dat de schaduw van een speldenknop het hele universum verklaart, en nog een aantal andere dimensies.
Reconstructie
Wetenschappers van de Technische Universiteit van Lausanne in Zwitserland deden de ontdekking terwijl ze aan het Blue Brain Project werkten.
Het doel van dat project is om een accurate reconstructie van het menselijk brein te maken, schrijft Newsweek.
Ze voerden simulaties uit waarbij ze algebraïsche topologie toepasten. “Algebraïsche topologie is als een telescoop en microscoop tegelijk,” legde hoofdonderzoeker Kathryn Hess uit.
Verborgen structuren
“Je kunt ermee inzoomen op netwerken om verborgen structuren – bomen in het bos – te vinden en tegelijkertijd open ruimtes – kale plekken – te vinden,” voegde ze toe.
Hess en haar collega’s ontdekten dat het brein visuele informatie verwerkt door multidimensionale neurologische structuren aan te maken, die uiteenvallen op het moment dat ze worden begrepen.
Deze structuren hebben tot 11 verschillende dimensies en vormen zich in open ruimtes. Op het moment dat ons brein de visuele informatie begrijpt, verdwijnen de structuren en gaten weer.
Multidimensionaal zandkasteel
Dat er hoog-dimensionale gaten in het brein ontstaan wanneer het informatie verwerkt, betekent dat neuronen op een extreem georganiseerde manier reageren op stimuli,” aldus onderzoeker Ran Levi.
Het is alsof het brein reageert op stimuli door een toren van multidimensionale blokken te bouwen en vervolgens weer af te breken. Levi sprak van een multidimensionaal zandkasteel.
Tientallen miljoenen
“We hebben een wereld ontdekt die we ons niet voor konden stellen,” zei Henry Markram, directeur van het Blue Brain Project.
“Ieder stukje brein bevat tientallen miljoenen van deze objecten, tot wel zeven dimensies,” voegde hij toe. “In sommige netwerken troffen we structuren met tot wel 11 dimensies aan.”
Het onderzoek is verschenen in Frontiers in Computational Neuroscience.
[New York Post]Vond je dit belangrijk? Denk er dan aan het op je social media te delen
Jammer dat veel mensen geen hersenen hebben…………of wel hebben maar niet gebruiken!
Het kerkhof ligt er vol mee, met hersenen, dus zooooo geweldig zijn ze nou ook weer niet.
Kan best kloppen, Ik herinner mij een experiment met prikkels die een aantal milliseconden eerder in de hersenen waarneembaar waren dan toen de prikkels gegeven werden.
Conclusie was dat de hersenen in zowel nu als een paar (mili)seconden in de toekomst aanwezig was en berichten “terug in de tijd” kon sturen
zie mijn bovenstaande reactie
@najef
Ik denk eerder aan Pavlov reactie
Wat weer veronderstelt dat wij onze werkelijkheid creëren waar wij bij staan…
hersenen hebben maar 2 dimenties ze zijn plat en hol zoals de aarde.
@OlivierP
Jij hebt duidelijk een worm in je hersenen
Dimensie + dementie = dimentie (ja toch?)
Het dominante wereldbeeld wordt momenteel gedicteerd door de dogmata van het wetenschappelijk materialisme. Alleen materie is dan echt en al de rest niet. Daarbij bestaat de overtuiging dat materie geen bewustzijn kan hebben, laat staan kan opwekken. Tegelijkertijd bestaat het kenbare universum maar slechts voor 4% uit materie en materie op zich bestaat voor 99,9999% uit lege ruimte. Hoe wonderbaarlijk wordt het bestaan dan ineens.
Vóór de oerknal bestonden tijd, ruimte en materie niet. Causaal denken gebiedt dan te veronderstellen dat de oorzaak van de oerknal immaterieel moet zijn geweest. Volgens het wetenschappelijk materialisme kan dat niet. De oerknal is vervolgens eveens onwaarschijnlijk, want het is onmogelijk dat zo maar ineens alles uit niets is ontstaan.
Snappen we er nog iets van? We kunnen bijvoorbeeld concluderen dat God hier werkzaam is. Dat leidt tot angstreductie, net als het idee dat we zaken kunnen begrijpen via de wetenschappelijke onderzoeksmethode.
Zowel religie als wetenschap zijn allebei geloofssystemen, gebaseerd op veronderstellingen waarvan de correctheid nooit kan worden bewezen, simpelweg omdat we denken in symbolen. Taal is een symbolisch systeem en een symbool is een model en dus een vereenvoudiging van een werkelijkheid waarvan de complexiteit nooit kan worden gevat binnen het kader van een reductionistisch wereldbeeld.
Holistisch denken is bijgevolg een logische uitweg, maar het is niet makkelijk. Dat is wel grappig als je bedenkt dat deze “werkelijkheid” holografisch werkt, net als onze hersenen. Experimenten op het vlak van de quantummechanica hebben aangetoond dat subatomaire deeltjes hun gedrag aanpassen aan de verwachtingen van de onderzoeker. Simpel gezegd: je ziet wat je verwacht te zien. Verander je overtuigingen en de perceptie van de “werkelijkheid” verandert. Mensen die na een operatie ineens optisch functionele ogen krijgen, kunnen niet meteen waarnemen omdat je niet met je ogen kijkt. Waarneming is iets dat wordt aangeleerd en heel wat van die mensen verlangen terug naar de tijd van “blindheid” omdat ze de psychische belasting van de nieuwe prikkelstroom niet aankunnen.
We ervaren alleen onze percepties in het hier en nu, niet de eigenlijke werkelijkheid. Er is dan ook geen absolute werkelijkheid voor mensen: er zijn alleen maar interpretaties van patronen van trillingen. Toch is de overtuiging groot dat onze indrukken een 1-op-1-weergave zijn van datgene wat we de werkelijkheid noemen. Zonder bewustzijn is die “werkelijkheid” er echter niet meer. Bewustzijn lijkt ook vooraf te gaan aan materie en diverse experimenten laten zien dat werkende hersenen niet nodig zijn voor bewustzijn. Dat lijkt dan ook weer te kloppen met de vaststelling dat je geen bewustzijn kunt maken door dode stoffen met elkaar te laten reageren.
Jouw hersenen beinvloeden jouw waarnemingswereld,sterker nog het hele universum werkt eraan mee.
Het is dus niet gek dat het brein een weerspiegelingen bevat van extreme structuren die op miljarden lichtjaren ook plaatsvinden.
Hoe weerspiegelt het brein dan structuren die gewoonlijk buiten elke mogelijkheid tot waarnemen of meten vallen? Het schijnt me klinkklare onzin dat men hogere dimensies kan waarnemen in het brein. Natuurkundigen hebben geen mogelijkheid om de zogenoemde elf dimensies of aanverwant parallelle heelallen waar te nemen. Dan komt er een fantasieonderzoek wat beweert dat je deze multidimensionale werkelijkheid kunt waarnemen in het brein. Waarom is de mens zich dit dan niet volledig bewust?
Als zich in het brein Multi universums voordoen dan zou je als mens ogenblikkelijk een onvoorstelbaar verruimd bewustzijn moeten hebben.
Zet je aluhoedje dan maar op, want dan zal het wel in de vorm van “we worden onderdrukt” verspreid worden op de alternatieve nieuwssites……
De verklaring is zo simpel dat het niet gezien wordt…. luister we weten dat de quantumwereld bestaat. Das een feit. De quantumwereld kan verklaard worden door de 2de dimensie. Onze hersenen en wij zelf zitten in de 3d wereld, dus is het logisch dat onze hersenen quantumwereld eigenschappen hebben. En ik heb hier niet eens 11 dimensies voor nodig….