Oxytocine, het hormoon van de liefde

Help door dit artikel met iederen die je kent op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Liefdevolle aandacht en liefdevolle aanraking werken genezend op lichaam en ziel. Het effect ervan kan zelfs gemeten worden. En wel via het oxytocinegehalte in ons lichaam. Dat stijgt opmerkelijk wanneer de liefde in actie komt.

Wat gebeurt er in ons persoonlijke scheikundelab als we verliefd zijn? Welke chemische stofjes spelen een rol in de liefde? De bekendste ‘liefdesdrug’ is fenylethylamine. Het is een stof die van nature in je lichaam voorkomt en lijkt op amfetamine. Het effect lijkt ook op amfetamine: je kunt de hele wereld aan en nachtenlang doorhalen met je geliefde.

Fenylethylamine zorgt er bovendien voor dat dopamine vrijkomt. Dopamine is een neurotransmitter: een molecuul dat signalen afgeeft aan de zenuwcellen. Het speelt een grote rol bij het ervaren van genot en blijdschap. Zonder dopamine worden we depressief, maar als we onze geliefde zien of aanraken, krijgen onze hersenen telkens een shotje dopamine. Dan krijgen we dat verliefde, zwevende gevoel.

Dopamine is niet het enige stofje dat een rol speelt bij verliefdheid. Minstens zo belangrijk is norepinefrine, in het Nederlands beter bekend als noradrenaline. Dat lijkt wat op dopamine, maar is wat ‘agressiever’ en geeft je net zo’n euforisch gevoel. Het gevolg: hartkloppingen, vlinders in je buik, zwetende handen en volop energie en opwinding.

‘Gelukkig’ maak je automatisch steeds minder dopamine aan. Net als iedere andere drug, is dopamine zeer verslavend. We hebben al snel steeds grotere hoeveelheden nodig om het gelukkige gevoel te behouden. Op een gegeven moment, meestal na anderhalf à drie jaar, houdt het lichaam de dopamineproductie niet meer bij. Dan zakt de verliefdheid weg. Op dat moment verandert de verliefdheid in ‘houden van’.

Tot aan je diamanten bruiloft maakt je lichaam oxytocine aan als je je partner ziet. Oxytocine wordt wel knuffelhormoon of relatiecement genoemd. Het is een ‘zusje’ van dopamine, maar het effect is minder extreem.

Vrouwen hebben een hoog oxytocinegehalte rondom de bevalling. Dat zorgt er onder meer voor dat de baarmoeder weer samentrekt tot de normale grootte en dat de melkproductie op gang komt. Bijkomend voordeel is dat de jonge moeder als het ware verliefd wordt op haar pasgeboren kindje.

Een handige biologische reactie met als functie dat je goed voor je baby zorgt. Er is volop onderzoek gedaan naar het knuffelhormoon. Er zijn opvallende aanwijzingen dat zowel mannen als vrouwen oxytocine aanmaken bij knuffelen en strelen.

Andere hormonen die een rol spelen tussen vaste partners zijn endorfines. Dat zijn lichaamseigen morfines, die pijnstillend en rustgevend werken. Endorfines zorgen voor een ontspannen gevoel als je bij elkaar bent en nemen angst weg.

Lees meer over:
boorplatform koraal liefde overstroming stemtoonhoogte Valentijnsdag