Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarIn onderstaande video legt spreker en schrijver Neale Donald Walsch uit waarom je niet hoeft te rouwen om de dood omdat de dood niet echt is.
Dood is fictie en bestaat niet, aldus Walsch. “De dood kan niet plaatsvinden binnen jouw ziel, die blijft voortbestaan na het einde van wat je je fysieke leven noemt.”
Waarom nog verdrietig zijn om de dood van een geliefde, die niet echt is?
Dans op mijn graf
We kunnen rouwen om het verlies, maar het heeft geen zin om te rouwen om de dood, stelt Walsch.
Rouw niet om iemands dood, maar wees juist blij dat diegene blijft voortleven in dit oneindige process, voegt hij toe.
De laatste woorden van Neale’s eigen moeder waren: “Dans op mijn graf, beloof het me.”
En dat is wat hij deed.
Geen moment
Als je volledig ontwaakt bent, rouw je nooit meer om iemands dood, geen moment. Je rouwt misschien om jouw verlies, maar niet om zijn of haar dood, aldus Walsch.
Waarom zou je nog langer verdrietig zijn om iets wat niet is gebeurd?
Dit is volgens Walsch niet één of andere new age-filosofie. Hij merkt op dat vrijwel alle grote religies zijn opgebouwd rond het idee dat de dood niet bestaat en dat de ziel altijd blijft voortbestaan.
Bekijk de video van de Mindvalley University hieronder:
Interessant
Ik zou pas echt rouwen om de dood als je dan niet echt dood bent.
Ieder mens die bewust is van deze fictie is bewust van zijn eigen bewustzijn.. zo bewust dat een dood en of dood gewoonweg niet bestaat in zijn bewuste weten .. alleen mensen die niet weten rouwen om een verlies.
niet dat rouwen een verkeert iets is, alleen men is zich niet bewust genoeg van dat andere iets..en dat moet men zelf ontdekken als men er voor open staat gaat men weten en zien en word het bewust van zijn eigen onsterfelijke bewustzijn.
Weer zo’n kletsmajoor met een gevaarlijk verhaal. Natuurlijk bestaat de dood. Zo zit de natuur in elkaar.
Leuk gezegd allemaal en misschien is het waar, maar de persoon die overlijd zie je NOOIT meer!
Zelf heb ik een mij zeer dierbaar persoon verloren nu 47 jaar geleden, ik kan daar nog steeds niet
over spreken zonder “vol” te schieten. Leuk gezegd dus allemaal, maar in de praktijk werkt dat niet!