Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarEen ongeopende boodschap naar het verleden sturen blijkt buitengewoon handig te zijn. Een dergelijke boodschap kan mogelijk worden gebruikt om een aantal onoplosbare problemen op te lossen. Dat blijkt uit een studie die is verschenen in het tijdschrift npj Quantum Information.
De boodschap moet van tevoren wel worden verstrengeld. Door middel van kwantumverstrengeling, alleen mogelijk in de wereld van de kwantummechanica, ontstaat een correlatie tussen de boodschap die door de tijd reist en de opstelling in het lab. Vervolgens kan een kwantumberekening worden uitgevoerd.
Zo’n 10 jaar geleden liet Dave Bacon, die nu voor Google werkt, zien dat een tijdreizende kwantumcomputer in staat is om in rap tempo een aantal problemen op te lossen die bekendstaan als NP-volledig. Dit zijn problemen die door wiskundigen als ‘moeilijk’ worden beschouwd.
Wormgaten
Het probleem was dat de kwantumcomputer van Bacon ‘gesloten tijdachtige krommes’ volgde. Een deeltje dat zo’n kromme volgt komt na een bepaalde tijd terug op hetzelfde punt in de ruimtetijd. Zulke krommes kunnen volgens de relativiteitstheorie bestaan dankzij wormgaten.
Volgens natuurkundigen zijn zulke krommes onmogelijk omdat ze een bedreiging vormen voor de ‘causaliteit’. Iemand zou dan bijvoorbeeld in theorie terug in de tijd kunnen reizen om zijn of haar opa te vermoorden en op die manier zijn of haar eigen bestaan uitwissen.
Superrekenkracht
Uit het nieuwe onderzoek blijkt dat een kwantumcomputer die ‘open tijdachtige krommes’ volgt wel in staat is om onoplosbare problemen op te lossen. De deeltjes (of de gegevens die ze bevatten) komen in dat geval nooit in contact met zichzelf. De vreemde kwantumeigenschappen die ‘onmogelijke’ berekeningen toestaan blijven echter intact.
“We omzeilen de grootvaderparadox en krijgen tegelijkertijd nog steeds allerlei vreemde resultaten,” zei hoofdonderzoeker Mile Gu van de Nationale Universiteit van Singapore.
Kwantumdeeltjes die door de tijd reizen kunnen over superrekenkracht beschikken, hoewel ze nooit in contact komen met iets uit het verleden. Er is alleen één kanttekening: niet alle natuurkundigen zijn ervan overtuigd dat deze open tijdachtige krommes realiseerbaar zijn in het fysieke universum. Een argument tegen tijdachtige krommes is dat we nog nooit zijn bezocht door iemand uit de toekomst.
Interessant
Volgens mij snapt mijn denkraam nog te weinig van ruimtetijdkromme’s. Zal vast niet de enige zijn.
Een toekomst voor de Aarde is er volgens mij niet, wel voor een parallelle aarde(s).
De vraag is: wie was de grootste idioot op Aarde: de oliebaronnen (opwarming aarde) of het domme volk (coca-cola, hamburgers en sex)?
op kwantumniveau zou mijn oma mijn opa kunnen zijn en het water wat ik drink zonlicht….zolang we de grootvader paradox maar niet te veel omzeilen dat is namelijk niet goed voor de superkrachtdeeltjes….duidelijk verhaal lijkt mij…
Boodschappen uit de toekomst ,moeilijk omdat naar het schijnt er verschillende toekomst uitkomsten/tijdlijnen zijn er zijn mogelijke uitkomsten maar het is niet in steen gegrift. Maar wie weet hoe er wel al gerommeld is met toekomstige uitkomsten wat nu dan het heden is. Ze vertellen ons niet alles. Zo denk ik weleens bij bepaalde films hoe komen ze er op om zoiets te verfilmen , info gekregen?
Stel dat bv 2012 het einde van de mensheid had moeten zijn dus dat de Maya kalender wel degelijk zoiets betekende en dat er iets gedaan is waardoor het veranderd is zodat we door kunnen gaan .Het begon met de Eldridge nu is er Cern en wie weet nu ook iets met toekomstveranderingen.En project looking glass dan daar kunnen ze mee in de toekomst zien tot een bepaalde tijd daarna is er alleen maar licht,wil dat zeggen dat de toekomst maar voor een bepaalde tijd vast staat en daarna niet?