Verkoudheid wordt veroorzaakt door conflicten

Help anderen door deze informatie met vrienden op je social netwerk te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Volgens German New Medicine is het geen toeval als je verkouden bent. Verkoudheid is gelinkt aan gebeurtenissen in je leven. We hebben het dan niet over het wassen van je handen of zorgen dat je genoeg vitamine C binnenkrijgt.

Onderzoekers hebben ontdekt dat ziekte bestaat uit twee fasen. De conflict-actieve fase en het vagotonisch genezingsproces. De meeste wetenschappers en medische professionals zijn alleen op de hoogte van het vagotonisch genezingsproces omdat gedurende die fase alle negatieve symptomen zoals loopneus, koorts en hoesten zich voordoen.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Het dilemma waarin de huidige geneeskunde zich bevindt, is dat door het niet erkennen van de twee fasen, artsen alleen de tweede fase zien omdat microben enkel tijdens de genezingsfase actief zijn. En omdat de activiteit van microben gepaard gaat met zwelling, koorts, ontsteking, etter, afscheiding en pijn, worden microben beschouwd als ‘ziekteverwekkend’ en als oorzaak van ‘infectieziekten’.

Het zouden niet de microben zijn die een ‘infectieziekte’ veroorzaken. Integendeel, ons organisme gebruikt de microben om het genezingsproces te optimaliseren. Gezien dit nieuwe begrip is de uitdrukking ‘infectie’ op zich verouderd.

Microben werken uitsluitend aan organen of weefsels die op dat moment in genezing zijn. Bijvoorbeeld: Tbc-bacteriën (aangestuurd door de hersenstam), die bezig zijn een tumor in de longen (endodermaal) af te breken, zouden zich nooit verspreiden naar de ectodermale, door de cortex aangestuurde bekleding van de bronchiale buizen. Stafylokokken (aangestuurd door de cerebrale medulla) zouden nooit weefsel aantasten dat wordt aangestuurd vanuit een ander hersengebied.

Omdat de activiteit van microben altijd onderdeel is van een zeer specifiek programma, waarbij alleen de persoon is betrokken die zich op dat moment in de genezingsfase bevindt van het conflict-gerelateerde orgaan, kunnen ‘infectieziekten’ niet besmettelijk zijn, aldus German New Medicine. Indien twee of meer personen dezelfde symptomen hebben, houdt dit in dat elk van hen in de genezingsfase is van hetzelfde soort conflict. Wanneer een ‘onverteerbaar’ conflict een heel gezin treft, zullen de betrokkenen diarree (genezingssymptoom) krijgen nadat het conflict is opgelost.

Verkoudheid

Verkoudheid zou gekoppeld zijn aan een ‘stankconflict’ dat letterlijk kan worden ervaren, maar ook figuurlijk als: “Deze situatie stinkt!” of: “Ik heb het nu wel gehad!” In de conflict-actieve fase verwijdt de bekleding van het neusslijmvlies zich door ulceratie, wat gewoonlijk niet wordt opgemerkt. In de genezingsfase, wanneer het neusweefsel wordt gerepareerd, zwelt het neusslijmvlies op. Een loopneus (genezing vindt altijd plaats in een vloeibare omgeving), hoofdpijn, moeheid, verhoging of koorts zijn allemaal typische tekenen van het vagotonisch genezingsproces. Wanneer de symptomen heviger zijn, wordt dit gewoonlijk griep genoemd. De bewering dat griepvirussen de boosdoeners zijn moet echter nog bewezen worden.

Klimatologische, culturele, politieke, sociale of economische aspecten kunnen beslissende factoren zijn waarom mensen in bepaalde landen of regio’s meer of minder kwetsbaar zijn om bepaalde typen conflicten te ervaren.

Vanuit het perspectief van German New Medicine heeft het hogere percentage borstkanker bij westerse vrouwen in vergelijking met Chinese vrouwen bijvoorbeeld meer te maken met het hogere percentage scheidingen en scheidingsconflicten dan, zoals wordt gesuggereerd, met hun uiteenlopende voedsel.

Hevige biologische conflicten kunnen vele personen in een gemeenschap of bevolkingsgroep treffen, zoals in tijden van oorlog, sancties of economische crises. Als gesproken wordt van een epidemie is er geen sprake van een uitbraak van een infectieziekte, maar is een hele regio tegelijkertijd in genezing.

Spaanse griep

Dit verklaart bijvoorbeeld de uitbraak van de Spaanse griep van 1918 en de uitbraak van tuberculose na de Eerste Wereldoorlog, waarin miljoenen mensen last hadden van angstconflicten, die in de genezingsfase de bronchiën aantasten met longontsteking tot gevolg. Daar waren longalveoli bij betrokken die longtumoren veroorzaakten, die tijdens de conflict-actieve stressfase niet werden ontdekt.

Het einde van de oorlog zette een massagenezing in gang die twee pandemieën tot gevolg had. Tbc, tuberculeuze afscheiding, die bij het afbraakproces van longtumoren wordt geproduceerd, bevat grote hoeveelheden eiwitten die via het sputum worden uitgedreven. Een eiwitrijk dieet is daarom onmisbaar om het verlies aan eiwitten aan te vullen.

Door de extreme armoede, veroorzaakt door de economische crises in de wereld na de Eerste Wereldoorlog, kregen de tuberculosepatiënten niet het eiwitrijke voedsel dat ze voor hun genezing nodig hadden. Alleen de mensen die zich geschikt voedsel konden veroorloven, overleefden.

Hetzelfde kan worden gezegd over de hedendaagse tbc-epidemieën en aids-epidemieën in landen in Afrika en Azië. Deze epidemieën worden volgens German New Medicine niet veroorzaakt door tbc-bacteriën of hiv, maar zijn het gevolg van angstaanjagende politieke, sociale en economische omstandigheden. Mensen die in deze delen van de wereld leven hebben vrede en voedsel nodig in plaats van honger en medicijnen.

In 1944 kregen tbc-patiënten voor het eerst antibiotica. Die werkten omdat de medicijnen de bacteriën vernietigden die verantwoordelijk waren voor het afbreken van de longtumoren. De ziekte werd gestopt, maar de tumoren bleven op hun plaats. Zo werd longkanker de meest voorkomende kanker. Dit heeft niets te maken met roken, aldus German New Medicine. Het overmatige gebruik van antibiotica zou ook één van de redenen zijn waarom tijdens routineonderzoek meer kankers worden gevonden.

Masha en Dasha

De Russische Siamese tweeling Masha en Dasha werden in het geheim als proefkonijnen gebruikt. Masha en Dasha hadden vier armen en drie benen. Ze stonden op twee benen, één werd door Masha aangestuurd, één door Dasha en het derde hing achter hen in de lucht. Hun bovenste darmen waren van elkaar gescheiden, maar ze deelden een lagere darm en de endeldarm. Ze hadden vier nieren en één blaas. Ze hadden ook een gezamenlijk voorplantingsstelsel.

De tweeling deelde elkaars bloed, maar toch trof ziekte hen verbazingwekkend verschillend. Dasha was bijziend, snel verkouden en rechtshandig. Masha rookte af en toe, had een hogere bloeddruk dan haar zus, goede ogen en was linkshandig.

Waarom kreeg de één een kinderziekte als mazelen terwijl de ander die niet kreeg? Het mazelenvirus bevond zich in beide lichamen. Kennelijk is er meer nodig om de mazelen te krijgen. Griep, verkoudheden en kinderziekten werden afzonderlijk beleefd. Indien microben alleen de macht hadden infectieziekten te veroorzaken, waarom zou één van de tweeling dan vrij van ziekte zijn terwijl de ander ziek was?

[Spirit Science via German New Medicine]

Lees meer over:
Eerste Wereldoorlog German New Medicine griep microben tuberculose verkoudheid virus