NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
In 1975 waarschuwde de Amerikaanse antropologe Margaret Mead op een door haar belegde conferentie dat de CO2-uitstoot een bedreiging vormt voor het klimaat. De Verenigde Naties en vele overheden hebben intussen miljarden geïnvesteerd in manieren om de CO2-uitstoot terug te dringen.
Men sprak indertijd van global warming. Toen bleek dat de gemiddelde temperaturen alleen maar daalden, werd gekozen voor de term klimaatverandering. Onlangs heeft de NASA een studie gepubliceerd over de effecten van CO2 op de aarde, waaruit blijkt dat de campagne is mislukt. Dat schrijft de Amerikaanse historicus F. William Engdahl.
Wetenschappers hebben ontdekt dat de aarde de afgelopen tientallen jaren aanzienlijk groener is geworden. Hun onderzoek is verschenen in het tijdschrift Nature Climate Change. Het vergroeningsproces is rechtstreeks gelinkt aan de toename van de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer.
Meer plantgroei
De studie is uitgevoerd door 32 wetenschappers uit acht verschillende landen. Ze hebben data geanalyseerd die zijn verzameld door twee satellieten. In de afgelopen 33 jaar is er 18 miljoen vierkante kilometer vegetatie bijgekomen door de zogeheten CO2-bemesting. Dat is een gebied dat twee keer zo groot is als de Verenigde Staten.
Bladeren maken met behulp van zonlicht, CO2, water en voedingsstoffen suiker aan, de belangrijkste bron van voedsel en brandstof voor leven op aarde. Studies hebben aangetoond dat een hogere concentratie CO2 leidt tot meer plantgroei, aldus onderzoeker Ranga Myeni.
Miljarden belastinggeld
Al in 1804 liet de Zwitser Nicolas-Théodore de Saussure zien dat erwten beter groeiden als ze werden blootgesteld aan hoge CO2-concentraties. En in 1982 ontdekte dr. Bruce A. Kimball van het Amerikaanse ministerie van Landbouw dat CO2-verrijking een positief effect had op de opbrengst.
Hogere CO2-concentraties hebben een zeer positief effect op het leven op onze planeet, besluit Engdahl. “De miljarden aan belastinggeld die zijn uitgegeven aan het onderzoeken van manieren om CO2 uit onze atmosfeer te halen, zijn dus in feite geïnvesteerd in pogingen om één van de grootste drijfveren achter ‘de belangrijkste bron van voedsel en brandstof voor leven op aarde’ te ondergraven.
[New Eastern Outlook]Vind je dit artikel leuk? Klik dan hieronder om te delen op Facebook
Zo is het maar net. Dat leerde ik vroeger op de MAVO al. Het gaat hier namelijk om het proces van fotosynthese, waarbij water en kooldioxide met behulp van bladgroen wordt omgezet in glucose en zuurstof.
In formule is dat: 6 H2O + 6 CO2 –> C6H12O6 + 6O2.
Bomen en planten zijn dus dol op water en kooldioxide – ze bloeien er letterlijk van op.
En voor de volledigheid: zonlicht voorziet dit proces van de broodnodige energie om het op gang te brengen. Laat het zonnetje dus maar schijnen voor alles wat graag groeit en bloeit.
“De Verenigde Naties en vele overheden hebben intussen miljarden geïnvesteerd in manieren om de CO2-uitstoot terug te dringen.”
Klopt, vooral volkerenmoord blijkt een doeltreffende manier om de CO2-uitstoot terug te dringen!
De laatste keer dat de co2 extreem hoog was er megafauna en waren de woestijnen groen. De VN word geleid door de chinezen en derde wereld. Wij bouwen onze industrie af en hun bouwen de industrie op.. Ondertussen zijn de saudies hoofd van de mensenrechten raad. VN verdragen zijn niet meer dan een zelfmoord pact. En onze leiders gaan er in mee. Wat doen wij nog in die organisatie?
Ferrimassi, bedoel je de Krijt-periode, met dinosaurussen? Toen bijna heel Europa onder water lag?
https://en.wikipedia.org/wiki/Pleistocene_megafauna
Nee was vrij recent, 14500 jaar geleden is deze periode afgelopen.
Ferrimassi, in het grootste deel van die periode was het CO2-gehalte juist erg laag. Pas aan het eind van die periode begon het CO2-gehalte sterk te stijgen (maar nog lang niet tot het huidige niveau), begonnen de ijskappen enorm te krimpen en steeg de zeespiegel in 5000 jaar tijd 70 meter. Zo hoog als het CO2-gehalte nu is, was waarschijnlijk 3 miljoen geleden en misschien wel 20 miljoen jaar.
Onderbouwing:
De laatste 400.000 jaar varieerde het CO2-gehalte van circa 180 ppm (in de ijstijden) tot circa 280 ppm (in de warmere tussenperioden). Dat noem je extreem. In 2013 is het CO2-gehalte (op een waarnemingsstation op Mauna Lao) de 400 ppm gepasseerd, dit is waarschijnlijk hoger dan de laatste 3 miljoen jaar, en misschien zelfs hoger dan de afgelopen 20 miljoen jaar. Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Carbon_dioxide_in_Earth%27s_atmosphere
De periode waarover jij het hebt, 125.000-14.500 jaar geleden, wordt vaak “De IJstijd” genoemd. Dit is de laatste van de 11 grote glacialen (ijstijden) die tijdens het Pleistoceen plaatsvonden. Aan het einde van die periode begon de aarde op te warmen, en op het Noordelijk halfrond begonnen vanaf 19.000 jaar namen de ijsgebieden sterk af, wat de belangrijkste oorzaak van een sterke zeespiegelstijging 14.500 jaar terug was. Dit staat allemaal in het artikel waar je naar verwijst: https://en.wikipedia.org/wiki/Pleistocene_megafauna
In het eerstgenoemde artikel staat een grafiek waarin je kunt zien dat het CO2-gehalte in de laatste IJstijd van circa 280 ppm daalde tot rond de 100 ppm, maar dat deze aan het einde (ten tijde van de zeespiegelstijging en het verminderen van de ijsgebieden) weer sterk steeg tot rond de 280 ppm. Tot het industriële tijdperk bleef het CO2-gehalte redelijk stabiel (met wat schommelingen en een kleine dip rond de Kleine IJstijd), en vanaf toen heeft in een periode van zo’n 150-200 jaar (!) een stijging van 120 ppm plaatsgevonden. Ter vergelijking: de reeds snelle stijging van 100 naar 280 ppm vanaf de laatste IJstijd deed daar circa 10.000 jaar over.
Op https://nl.wikipedia.org/wiki/Zeespiegelstijging staat een grafiek waarin de zeespiegelstijging over de laatste 25.000 is weergegeven. Van 20.000 tot 5.000 jaar terug steeg was de stijging 120 meter, waarvan dus 70 meter in de periode 15.000-10.000. De laatste 5.000 jaar was de zeespiegel redelijk stabiel. Vanaf ongeveer 1850 is de zeespiegel ongeveer 20 cm is gestegen (door temperatuurstijging). In de 20e eeuw steeg het zeeniveau met ongeveer 1,74 mm/jaar, waarbij aangetekend moet worden dat de stijging in de tweede helft van de eeuw (1,45 mm/jaar) lager was dan in de eerste helft (2.03 mm/jaar). Zeespiegelstijging schattingen met behulp van satelliet hoogtemeting sinds 1993 zijn in het bereik van 2,9-3,4 mm/jaar.
Dit is geen nieuws. Dat een verhoogd CO2-gehalte in de atmosfeer veel planten beter laat groeien is allang bekend. In kassen wordt dit principe al vele jaren toegepast door er extra CO2 toe te voeren.
Maar de verhoogde planten- en dus gewasgroei door extra CO2 wordt waarschijnlijk ruimschoots teniet gedaan door verdroging en verzilting van belangrijke landbouwgebieden, door overstroming van andere gebieden, door het wegspoelen van landbouwgronden en door ongedierte en gewasziekten uit warmere streken die ook in onze gebieden steeds beter gedijen.
Verder doet dit ook niets af aan het feit dat de CO2-stijging er tegelijkertijd (mede) voor zorgt dat op veel plaatsen de ijskappen smelten en dat het klimaat erdoor verandert.
Hierdoor wordt het weer onstuimiger, en stijgt de zeespiegel in een gevaarlijk tempo. Ook verschuiven klimaatzones waardoor allerlei plant- en diersoorten die dat niet kunnen bijbenen in de problemen komen. Doordat periodes van droogte en van vochtigheid intenser worden kunnen bosbranden heftiger zijn, zullen sommige landbouwgronden vermoedelijk meer, maar andere juist minder opbrengen (bijv. delen van Frankrijk en Spanje), en zullen rivieren afwisselend veel minder en soms veel meer water afvoeren. Dat leidt enerzijds tot verdroging en verzilting (Zeeland, Z-Holland) en tot het stilvallen van de binnenvaart, en anderzijds tot grotere risico’s op overstromingen in de rivierengebieden (m.n. Limburg, Brabant, Gelderland, Overijssel, Utrecht, Z-Holland).
De kosten om deze risico’s beheersbaar te maken, bedragen in Nederland in de periode van 2015-2028 voor alleen al de Rijksoverheid (Deltafonds) 16 miljard euro (http://www.helpdeskwater.nl/actueel/@41045/water-beeld-2014/ Water in beeld, p97). Tel daar een vergelijkbaar bedrag bij op wat waterschappen en provincies extra aan waterveiligheid en waterkwaliteit besteden.
Als er niets aan gedaan wordt zal de financiële schade die klimaatproblematiek alleen al in steden veroorzaakt, enorm zijn. Voor Nederland is een inschatting gemaakt van die schade die voor rekening komt van burgers, gemeenten en bedrijfsleven. Het gaat om zaken veroorzaakt door vernatting (onderlopende kelders en wegen, riooloverstorten, afstervende boomwortels) en verdroging (inklinking grond, aangetast groen, slechte waterkwaliteit, paalrot en hittegolven). In de periode 2013-2050 zal de schade naar schatting 71 mijlard bedragen als er geen maatregelen worden genomen. (http://www.ruimtelijkeadaptatie.nl/nl/waar-moet-ik-beginnen Manifest klimaatbestendige stad, p2).
dit is en was toch allang bekend…niets nieuws.
Oh Oh , vandaar die zonsverduisteringen d.m.v. chemtrails…
Er komt meer groen inderdaad, maar als de mens overdreven veel CO2 blijft uitstoten komen we op een moment dat zelf de plantjes het niet meer aankunnen, door het te veel aan CO2 zal de warmte langer vastegehouden worden waardoor op termijn de planten zullen sterven, planten sterven = nog meer CO2, dat is dus een slechte feedback loop uiteindelijk. Kijken op lange termijn mensen…
Hoe de extra co2 uitpakt, heeft te maken waar je woont, dus.
Dat je temperatuur kunt regelen door de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer aan te passen is een fabeltje waar goed geïnformeerde mensen niet in geloven. Planten gedijen optimaal bij zo’n 1500 ppm, ongeveer het viervoudige van de huidige concentratie. Die CO2 toename heeft de verminderde hoeveelheid zonlicht die de aarde bereikt sinds de jaren ’80 (sluierbewolking door vliegtuigen) blijkbaar ruimschoots gecompenseerd.