Gezondheid

Honden kunnen ziektes bij mensen ontdekken en aanvoelen

Help door dit met jouw kennissen op je social media te delen!
Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Er komt steeds meer bewijs dat honden feilloos in staat zijn om ziektes bij mensen te kunnen ontdekken en in sommige gevallen zelfs te voorspellen.

Onze trouwe viervoeter kan volgens het nieuwste onderzoek al in een vroeg stadium nauwkeurig kanker ruiken bij mensen.

---Lees verder na dit advertentieblokje---
https://www.ninefornews.nl/wp-content/uploads/2024/02/bezwaarmaker.png

Tijdens een Japanse studie werd een labrador ingezet die speciaal was getraind om onderscheid te maken tussen personen met en zonder de ziekte. Een groep van 48 darmkankerpatiënten werd vergeleken met een controlegroep.

Specifieke geur

Bij meer dan 90 procent van de ademtests en ontlastingsmonsters gaf de labrador de juiste ‘diagnose’. In vergelijking met de gebruikelijke diagnosestelling, waarbij via het rectum een camera in de darm wordt gebracht, was de nauwkeurigheid van de hond hoger.

Eerder werd al ontdekt dat de Belgische herder in staat is om prostaatkanker te ontdekken op basis van urinemonsters.

Uit de twee onderzoeken blijkt dat kanker waarschijnlijk een specifieke geur draagt die getrainde honden in adem of urine van patiënten kunnen ontdekken. In 2006 stelden onderzoekers namelijk vast dat een vuilnisbakkenhond nauwkeurig onderscheid wist te maken tussen de adem van long- en borstkankerpatiënten en die van mensen in een controlegroep.

Epileptische aanval

Honden kunnen daarnaast worden getraind om blaaskanker te identificeren op basis van urine. Op dezelfde manier is gebleken dat honden kanker kunnen opsporen aan de hand van bloed of de huid. Huidige testmethoden slagen er niet of nauwelijks in om de ziekte in een vroeg stadium te ontdekken.

Ook kunnen honden bepaalde aandoeningen ‘aanvoelen’. Zo kunnen ze bijvoorbeeld worden getraind om te waarschuwen bij een epileptische aanval. Ze weten dan vaak tot drie kwartier voor de aanval hun baasje een signaal te geven.

Tot besluit lijken honden een ingebouwd mechanisme te hebben om hypoglykemie bij diabetici te ontdekken, wat inhoudt dat de bloedsuikerspiegel te laag is. Bij een aanval beginnen honden vaak te blaffen, te likken of tegen het baasje op te springen.

Bron: Odenow.nl

Gerelateerd:

 

0 0 stemmen
Beoordeel dit artikel

Interessant

Vind je dit artikel belangrijk?
Klik hieronder en deel het op je Socials!
+
Meld je aan op onze gratis PUSH meldingen
Aanmelden
?
+
Volg ons op ons gratis Telegram kanaal
Volg Ons
?
+
Steun ons met een vrijwillige bijdrage
Doneer
?

Robin de Boer

Robin de Boer (1983) heeft Economische Geografie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij is sinds juni 2014 werkzaam als hoofdredacteur van NineForNews.
guest

15 Reacties
Oudste
Nieuwste Meeste stemmen
Inline Reacties
Alle reacties zien
patricia
patricia
11 jaren geleden

Gelukkig dat het ontdekt is, en er is nog veel meer info hier over .Maar het begin is er .jipie.fijne dag mensen.

arie
arie
11 jaren geleden

Nu er nog even achter komen op welke manier de hond dat duidelijk probeert te maken….Hij kan misschien de ziekte wel ruiken maar het is nu niet zo dat hij plotseling zegt: “he baas! ik ruik dat je aan je linker testikel een gezwel hebt zitten”…

Straks gaan we niet meer naar de dokter maar naar een snuffelhond.

hardy
hardy
11 jaren geleden

ik heb drie lieve honden dus ik ga op ze letten 🙂

Matt
Matt
11 jaren geleden

Ik geloof bovenstaand artikel meteen. Een goede vriendin van mij had een dobermann, Marco, en die zat voortdurend aan haar borsten te snuffelen. dit vond ze vreemd en vertelde dat aan haar huisarts toen ze daar was voor een andere controle. De huisarts vond het ook vreemd en stuurde haar naar het ziekenhuis voor fotos en er bleek een knobbel in haar borst te zitten. Dit heeft haar uiteindelijk haar rechterborst gekost maar als haar hond haar niet had gewaarschuwd had het haar het leven gekost. Nu hebben ze van haar bilweefsel een nieuwe borst gemaakt met gedeeltelijk weefsel van haar andere tepel en staat ze nu weer volop in het leven. Haar hond is tijdens haar ziekenhuisopname overleden en je zou haast zeggen van verdriet want hij bleef constant janken en was ontroostbaar en at niet meer. Marco was 3 jaar. Ze heeft van haar moeder een andere hond gekregen maar Marco zal ze nooit vergeten.

Back to top button
15
0
We lezen graag je reactie!x