Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarWetenschappers van de Universiteit van Cambridge hebben verborgen tekenen van bewustzijn waargenomen bij mensen die in een vegetatieve toestand verkeren.
Ze wijzen in de richting van netwerken die bewustzijn kunnen ondersteunen, hoewel een patiënt niet bij kennis lijkt te zijn. Mensen willen graag te weten komen in hoeverre patiënten in een vegetatieve staat zich bewust zijn van hun omgeving. Sommige van deze patiënten blijken in staat te zijn bepaalde taken uit te voeren.
Onderzoekers van Cambridge hebben de hersenactiviteit van 32 vegetatieve patiënten onderzocht. Die hebben ze vervolgens vergeleken met de hersenactiviteit van gezonde mensen. De onderzoeksresultaten zijn gepubliceerd in het tijdschrift PLOS Computational Biology en zijn verrassend te noemen: patiënten die niet op prikkels van buiten kunnen reageren, vertoonden soms dezelfde hersenactiviteit als gezonde mensen.
De patiënten kregen de opdracht om zich in te beelden dat ze een potje tennis aan het spelen waren. De onderzoekers konden aan de hand van de hersenactiviteit zien dat de patiënten hun best deden de opdracht uit te voeren. In hun brein waren dezelfde netwerken actief als in de hersenen van gezonde mensen.
In het plaatje hieronder behoren de hoofden links en in het midden toe aan vegetatieve patiënten. De persoon in het midden beeldde zich in dat hij tennis aan het spelen was. Het meest rechtse hoofd laat de hersenactiviteit zien van een gezond persoon die hetzelfde deed.
Het onderzoek geeft veel inzicht in het bewustzijn van verlamde patiënten en het grijze gebied tussen vegetatieve toestand, coma en het locked-in-syndroom, aldus dr. Srivas Chennu van de Universiteit van Cambridge.
[NPO]
Interessant
Sterker nog; aan de betreffende vegetatieve patienten werden vragen gesteld, die ze met ja konden beantwoorden door aan tennis re denken (en met nee door aan een ander gegeven te denken), de MRI scanner registreerde de gedachte en het bleek dat de patient de vragen BEWUST beantwoorde. Vorig jaar barstte het debat nog los in Denemarken na een documentaire. De hersendood verklaarde patiënte Carina Melchior in Denemarken zou haar leven volgens haar dokters alleen nog “als kasplantje” slijten. Toen ze van de beademing werd gehaald om haar organen te laten doneren, ontwaakte ze alsnog. Een jaar na die gebeurtenis loopt en praat ze weer, en rijdt ze weer paard.
Dat iemand bijna geen reactie, beweging, of ander teken van leven geeft betekent natuurlijk niet dat erg geen intact bewustzijn aanwezig is in de hersenen dat nog gewoon bewust is van de input van de buitenwereld. Mogelijk ervaren deze mensen de wereld net zoals jij en ik, maar kunnen ze er niet op reageren door hersenschade. Gevangen in je eigen hoofd/lichaam dus.
Deze mensen het leven ontnemen is mijn inziens misdadig, mits niet is geprobeerd via bovengenoemde weg per MRI contact met hen te leggen. In de toekomst zouden wij via specifieke hersenimplantaten permanenter en uitgebreider met deze mensen kunnen communiceren. Wie weet wat ze ons nog kunnen vertellen over hun ervaring…
“De precieze definitie van een vegetatieve toestand, hoe die wordt bepaald en in hoeverre deze onomkeerbaar is, ligt wel vaker onder vuur. In 2007 werd Christa Lilly, die al lange tijd in vegetatieve staat verkeerde, drie dagen lang wakker. Ze praatte en was volledig bij bewustzijn – ze at zelfs cakejes na jaren van sondevoeding – en viel na drie dagen weer terug. Ook toen konden dokters niet verklaren hoe dit kon.” Bron NRC
Misschien een beetje vreemde vergelijking, maar deze gevallen doen mij denken aan een computer waarvan de software beschadigd is en daardoor alleen opstart in een beveiligde modus, waarin de belangrijkste functies niet werken. (Maar na een klein herstel werkt de computer vaak weer als tevoren…)