NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Merry Turner uit het Engelse Cornwall claimt dat het spookt in haar huis en dat er ’s nachts geesten van twee kinderen ronddwalen.
Ze woont sinds maart in het huis en een week nadat ze was verhuisd gebeurden er al vreemde dingen.
“In eerste instantie dachten we dat het kwam omdat het nieuw was voor ons en we er nog maar net woonden,” zei de moeder van drie.
Harde knal
Het gezin hoorde in eerste instantie mensen praten op de bovenverdieping. Ook hoorde Turner daar gemompel.
“Toen hoorde mijn partner iemand zingen,” zei ze. “Hij dacht dat het mijn dochter was, maar die lag op dat moment te slapen.”
Daarnaast begonnen de lampen te flikkeren. “En enkele dagen terug lagen we ’s avonds in bed toen we beneden een harde knal hoorden,” zei Turner.
Niemand
“Er lag een boek op de tafel,” vervolgde ze. “Iemand had het op de grond gegooid.”
Turner begon zich zorgen te maken en besloot zich meer te gaan verdiepen in de geschiedenis van het huis.
“Op een avond dacht ik dat ik mijn dochter uit bed hoorde gaan,” zei ze. “Ik hoorde iemand op mijn deur kloppen en deed open, maar er stond niemand.”
Kippenvel
“Ik ging naar haar kamer, maar ze lag te slapen,” voegde ze toe. “Toen hoorde ik iemand ‘mama’ roepen.”
“Als ik de trap oploop krijg ik altijd kippenvel,” aldus Turner. Ze probeert nu in contact te komen met de vorige bewoners van het huis om zo meer te weten te komen over de geschiedenis.
“Voor zover ik weet is het in de jaren vijftig gebouwd,” zei ze. “Ik heb wat foto’s gezien van het gebied waar het is gebouwd, maar daar is alleen een weiland op te zien.”
[Cornwall Live]
Ik kan zulke verhalen niet afdoen als onzin,
Heb het zelf ook meegemaakt
Ik woon in een huis uit de jaren 50 waarin de vorige bewoner is overleden.
Met regelmaat wordt ik geconfronteerd met onverklaarbare zaken. Die dingen komen voor hoewel ik er niet angstig van wordt, integendeel: nieuwsgierigheid voert bij mij de boventoon.
Ik respecteer de ‘aanwezigheid’ en dat gaat prima zo, al jaren.
eender als met ufo’s: het fenomeen is echt maar er wordt zoveel onzin omheen verzonnen dat het ongeloofwaardig wordt
Wel, ik moet toch zeggen dat ik al zelf twee keer ook met zpiets geconfronteerd werd. Dat gewoon in ons apartement waar niets speciaals over te vertellen valt.
Een keer zat ik aan de tafel te werken, mama was de kleine in het bad aan het dooen, ik hoorde zijn gespeel en gelach doorheen de gesloten deur. Op een gegeven moment hoorde ik een kind lachen op de gang en zag het door die gang lopen. Ik dacht nog, dat is de kleine, maar ik realiseerde me dat die in het bad aan het spelen was (het gejoel ging door), achter een gesloten deur die ik niet hoorde opengaan, en al helemaal niet door de muur naar buiten zou kunnen rennen… Wat was dat ? Ik was klaarwakker, niet moe, niet verstrooid.
Korter geleden was ik alleen met de kleine thuis, hij speelde in de living en de TV stond stilletjes aan. Ik deed een slaapje op het bed maar dommelde alleen maar wat, tot ik naast mijn oor, of eerder IN mijn oor, klaar en duidelijk iemand PAPA hoorde fluisteren. Ik schrok me rot, vroeg aan de kleine wat hij wou en hoorde dan dat die nog steeds in de living naast de TV aan het spelen was. Het geluid van zijn gespeel en de TV, hoorde ik nog steeds toen ik aan het dommelen was, maar die PAPA klonk een pak duidelijker in mijn oor, dan het geluid uit de living (en nee, dat kwam niet van de TV). Toen ik opstond en vroeg waarom hij me in het oor kwam fluisteren omdat ik wat wou slapen, viel die uit de lucht en zei hij me dat hij niet van zijn speelmat was weg geweest.
Zit ik met de geest van een kind of is dit louter verbeelding te wijten aan omstandigheden ?
Het is voorlopig bij deze 2 voorvallen gebleven.
Ook ik zal het niet afdoen als onzin. Heb zelf op dit gebied eens iets vreemds meegemaakt. Ik woonde toen nog bij mijn ouders. Ik liep toen op een avond naar beneden en zag in de gang naar ik dacht mijn moeder. Die er wat vervreemdend bij stond. Dus ik riep of er iets was. Hoe dichter ik bij kwam hoe vreemder het werd. Het was een gedaante dat wel op mijn moeder leek maar het niet was. Sterker nog het was ook niet in kleur maar zwart wit. En toen ik met mijn voeten op de grond kwam en richting de kamer liep verdween het. En in de kamer zaten mijn vader en moeder gewoon tv te kijken. Ik dacht ‘Ik heb het mij verbeeld.’ maar mijn oog viel ineens op een foto van mijn moeders moeder die ik nooit gekend heb. Toen schrok ik pas echt!
de bijbel heeft het over de graven gaan open, wij gaan de overledenen zien, die ons misschien altijd al hebben kunnen zien.
dat is wat ik denk ,en dat zal denk ik niet voor iedereen zijn , alleen die heel het spelletje door heeft.
De sluier tussen deze en die andere dimensie wordt steeds dunner, er gaan in de toekomst steeds meer van deze dingen gezien en/of gehoord worden.
Net als in deze dimensie bestaan er ook in die andere dimensie goede en kwade/minder goede entiteiten.
Probeer toch een positieve vibe te houden want angst en negativiteit trekt kwade entiteiten aan.
die dingen gebeuren over heel de wereld ,je bent pas dood als je vergeten word en niemand nog aan je denkt maar zolang we dat doen blijven ze toch bestaan, ts de energie he