We leven allemaal in een ‘gevangenis’: Ons brein neemt slechts een fractie van de realiteit waar

Help anderen door dit met vrienden op je social netwerk te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Miljoenen jaren lang bleek de voortplantingsstrategie van de Australische juweelkever succesvol. Toen verscheen de Homo sapiens – en zijn gewoonte om lege bierflesjes in de natuur te dumpen – ten tonele. De kevers konden geen onderscheid maken tussen het bruine glas en het schild van potentiële partners. De mannetjes probeerden te paren met lege bierflesjes, tot het punt waarop de soort bijna op uitsterven stond.

Professor Donald Hoffman van de Universiteit van Californië in Irvine heeft 30 jaar onderzoek gedaan naar perceptie. Je zou zeggen dat mensen niet worden geconfronteerd met dergelijke problemen. We evolueren om te overleven: hoe scherper onze perceptie, hoe beter. Dat is niet het geval, legt Hoffman uit.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

“Evolutie gaat niet over waarheid, maar over het maken van kinderen,” zegt hij. “Elk stukje informatie dat je verwerkt kost calorieën. Hoe meer informatie, hoe meer voedsel je moet eten. Een organisme ziet alleen datgene wat hij nodigt heeft om te kunnen overleven.”

Bureaublad

Hoffman gaat nog een stapje verder. Hij stelt dat onze perceptie niet nauwkeurig genoeg is om onderscheid te kunnen maken tussen objecten die op elkaar lijken. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de objecten die we zien op welke manier dan ook gelinkt kunnen worden aan dingen die buiten onze bewustzijn bestaan, aldus de professor.

We vergelijken ons gezichtsvermogen vaak met een camera die een foto maakt door middel van licht dat weerkaatst wordt door een object. “Maar er zijn miljarden neuronen en biljoenen synapsen betrokken bij het weergeven van de 3D-objecten die we waarnemen,” zegt Hoffman.

Ons brein laat vaak details weg om energie te besparen. Hoffman trekt een parallel met een computer. “Als je een vierkant, blauw icoontje aanklikt om een document te openen, is dat document geen blauw, vierkant ding,” zegt hij. Op dezelfde manier zijn fysieke objecten die we zien slechts symbolen en is de ruimtetijd waarin ze lijken te bestaan niets meer dan een soort bureaublad van een computer waar de echte werkelijkheid achter verscholen ligt.

Gevangenis

Dat maakt ons perceptuele systeem volgens hem een conceptuele gevangenis. “Het is lastig om je een realiteit buiten de ruimtetijd voor te stellen, maar de wiskunde kan een opening maken in de muren van die gevangenis,” zegt hij.

Als we zoals Hoffman stelt geen enkele reden hebben om aan te nemen dat de fysieke wereld is zoals we die waarnemen, moeten we misschien het bewustzijn zien als het belangrijkste onderdeel van de realiteit, van waaruit de fysieke wereld oprijst.

Zonder waarnemer valt er niets waar te nemen, aldus Hoffman. De realiteit is volgens hem niets meer dan een netwerk van waarnemers. Door de dynamiek van dit netwerk te bestuderen krijgen we inzicht in de manier waarop we de fysieke wereld waarnemen.

[Wired]

Lees meer over:
bewustzijn computer kwantummechanica perceptie realiteit ruimtetijd