Hoe in het diepste geheim Hitlers complete nucleaire nalatenschap werd overgebracht naar Engeland en vooral Amerika

Help anderen door dit artikel met iederen die je kent op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Dit is een vervolg op het dertiende deel van ‘De jacht op Hitler’, over het boek ‘Hitlers Diamanten’, dat u niet mag lezen en door Bol uit het assortiment werd gehaald.

DE JACHT OP HITLER

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Deel 14. Moskou de Hoofdprijs… het vervolg 2

–- in een grot onder het kasteel van Haigerloch hadden de nazi’s een zogenaamde atoomkelder ingericht. In deze voormalige bierkelder deden Duitse kerngeleerden proeven en er was daar een kernreactor opgesteld. Eind februari 1945 ging daar nog 1500 kilo uranium, 1500 liter in Noorwegen geproduceerd zwaar water en 10.000 kilo grafiet naar dat laboratorium. Materiaal dat na de oorlog ijlings door de Amerikanen en Britten in beslag werd genomen en met diverse vluchten naar hun eigen landen werd overgebracht. En Hitlers grafiet zou dan weer nuttig gebruikt zijn om de eerste Franse kerncentrale in te richten. Kortom, dit alles was natuurlijk niet in Haigerloch, en mogelijk nog op vele andere geheime plekken, verzameld om er thee mee te zetten.

–- dan claimde de Oostenrijkse documentairemaker Andreas Sulzer een groot ondergronds bunkercomplex van maar liefst zo’n 31-duizend vierkante meter in Oostenrijk te hebben ontdekt waar de nazi’s gewerkt zouden hebben aan nucleaire wapens. Het complex lag bij het Oostenrijkse plaatsje St. Georgen An Der Gusen. Niet zo heel ver verwijderd van Leonding waar Hitler zijn ouders begraven hadden gelegen (uiteraard waren de beginletters, S, G, A, D en G weer precies dat getal 38 opgeteld van Adolf zelf of van Dood. Zoals we al eerder zeiden, hij deed dat altijd en uiterst consequent). Door het meten van straling ontdekte Sulzer de exacte locatie waarvan de ingang heel vakkundig was afgedekt met tonnen aarde, beton en zelfs graniet. De zeer goed verstopte ingang lag op het terrein van de plaatselijke schietvereniging. Samuel Laster, een Israëlische journalist gespecialiseerd in het Oostenrijkse nazisme, vertelde in de Jeruzalem Post dat het ontdekte ondergrondse stelsel van gangen en bunkers waarschijnlijk de grootste én meest geheime wapenfaciliteit van het Derde Rijk was. In het licht van dit geheime ondergrondse megacomplex in St. Georgen an der Gusen lijkt het er dan ook welhaast op dat het vrij kleine onderzoekslaboratorium in Haigerloch juist weer een slimme afleidingsmanoeuvre was voor het echte werk. Dat laboratorium in Haigerloch was relatief makkelijk te vinden, en mogelijk zelfs te bespioneren, en dat zou de geallieerden dan de indruk geven dat alles nog maar in de hobbyfase verkeerde en de nazi’s dus nog ver verwijderd waren van een echt werkende atoombom. En uiteraard stonden er juist ook in de letters van SANKT-GEORGEN-AN-DER-GUSEN weer hele duidelijke boodschappen verstopt. Ik zou zeggen puzzelt u zelf maar eens met de Scrabbledoos, maar hier onze bevindingen heel kort door de bocht: RUSSEN EEN TOENDRA! Of: G. NAEKT, DRA GEEN RUSSEN! (G is zeven is Hitler opgeteld) Of GEEN KAT.(holieken), GEEN RUSSEN! AARDE GONE! Of: EED: NA A.(dolf of A.bom) RUSSEN GEEN KRONE (maar een) GAT!

–- kortom, zeer concrete en duidelijke boodschappen weer. Het uiterst geheime ondergrondse complex had dan ook maar één doel en dat was om de bom in elkaar te zetten die voor eens en voor altijd een einde zou maken aan die weerbarstige Russische Beer, Moskou en Stalin. Hitlers geduld met Stalin en de Russen was helemaal op. Al zou het zijn allerlaatste daad zijn in dit leven, hij zou Moskou in een groot zwart, radioactief gat veranderen. Het voor eeuwig van de kaart verwijderen! En zo bleek ons dus uiteindelijk ook dat Hitlers laatste bevel, zelfs nog uit te voeren na zijn dood, gewoon op dat muziekstuk stond. Maar uiteraard wel gecodeerd. Op dat muziekstuk stond achter de laatste cryptische regel ¨Enden der Tanz¨ een serie vreemde getallen waarvan al helemaal niemand de betekenis wist te doorgronden. En wij in het begin dus ook niet. Maar zo gauw je Hitlers denkwijze snapt dan worden al die getallen volstrekt logisch. Er staat dus: 1o-050-16-2-19. Een 1 met een kleine o erachter, die conform de andere getypte o’s, die ook een beetje dichtgeslibt waren op die typemachine, dus inderdaad een letter is en niet het cijfer 0. De o was dan ook met opzet niet met een hoofdletter getypt omdat het dan zou kunnen lijken alsof er, in combinatie met die 1, het cijfer 10 moest staan. En 10 dat was nou net niet Hitlers bedoeling geweest. Nee, in vrijmetselaartaal stond er nu dus 1 (een) o. En als men eenmaal weet dat de letter O in het V.M.-systeem altijd voor de O.(verwinning) staat, dan staat er dus feitelijk gewoon: EEN OVERWINNING!!  En vervolgens stond daar dan het getal 050 achter, waarbij duidelijk te zien is dat die cijfers nét iets hoger op de regel uitkomen dan de rest. Precies het verschijnsel dat men krijgt als men een vel papier voor de tweede keer door een (andere) typemachine haalt om later nog iets toe te voegen. Dan verspringt die toevoeging natuurlijk altijd wel iets in hoogte ten opzichte van het eerder getypte. Zo ook in dit geval dus.

Zoals gezegd moeten de Duitse atoomgeleerden het lange tijd oneens zijn geweest over de massa en/of de kracht van de te gebruiken nucleaire lading voor het meest effectieve atoomwapen. En waar er in het begin nog werd uitgegaan van een benodigde hoeveelheid van 50 kilo uranium werden dat later in het ontwikkelingsproces weer andere hoeveelheden. En dat is dan ook precies de reden waarom het tot het laatste moment onzeker bleef wat het juiste getal zou moeten zijn en daarom kón het juiste getal simpelweg ook niet op Hitlers van te voren gemaakte muziekstuk worden ingevuld en daarom moest de Führer in zijn laatste weken alsnog de knoop doorhakken. En daarbij liet hij zich na vele afwegingen zoals altijd weer leiden door de getallen zelf en liet hij zijn secretaris Bormann op het allerlaatste moment het getal 50 invullen op het muziekstuk alvorens het aan pastoor Otto werd meegegeven om Berlijn uit te smokkelen. 50 dus, het getal van VADER opgeteld en ook van HULDE of HAKKEN (met de botte bijl, of ook de knoop door-hakken in dit geval). De 50 ook van WIND (de wind mee hebben, of D.(olf) WIN!). En de 50 van BETER of REDDEN (de zaak redden) opgeteld. En niet te vergeten ook de 50 van DOOP (Adolf zou die Russische heidenen wel eens dopen, en wel met een heuse vuur-doop!) En voor Hitler nog een extra bevestiging: het OFFER (50) voor de dood van Jezus zelf op wiens kruis immers óók al dat getal 50 had gestaan. Namelijk de optelling van de letters INRI, oftewel: Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum. In het Nederlands dus: Jezus van Nazareth gij zijt de enige koning der Joden.

Hitlers bom zou dan een kracht moeten hebben van 50 kiloton, oftewel 50 maal de kracht van een explosie van een miljoen kilogram TNT, wat staat voor de krachtige springstof trinitrotolueen.

En ter vergelijk: de Plutoniumbom die uiteindelijk op het Japanse Nagasaki werd gegooid had een kracht van 21 kiloton TNT. Dus men kan zich wel voorstellen dat één, of mogelijk zelfs twee, van die 50 kilotonbommen een flinke impact op Moskou zouden hebben gehad met ook nog eens een hittestraling van zo’n 4000 graden Celsius (¨Kein Wasser Kalt¨) terwijl staal bijvoorbeeld al bij 1500 graden vloeibaar wordt. Maar het verhaal rond de mysterieuze cijferreeks onder op het muziekstuk gaat natuurlijk nog verder. Nu bleven er immers nog 16 spatie 2 spatie 19 over. Opgeteld 37 oftewel drie zevens, 777, maar liefst. De cijfers omgezet in letters: P(16)- B(2)- S(19). Wat was dan toch weer P.B.S.??  We hebben daar best wel enige tijd over na moeten denken, maar het antwoord bleek ook weer volstrekt rechtlijnig, net zo rechtlijnig als Hitler zelf. Het was gewoon: PLUTONIUM-BOMBE-STREICH. En zelfs ook nog de beginletter van de achternaam van Hitlers geliefde moeder Klara P.ölzl wiens overblijfselen Hitler al jaren eerder in het grootste geheim had laten overbrengen naar zijn geheime tombe annex kluis in de B.ahn-S.trasse (P.B.S. dus) Of dacht men nu werkelijk dat Hitler het gewoon had laten gebeuren dat onverlaten of Hitlerhaters op het graf van zijn geliefde moeder, en állergrootste Schat, in Leonding zouden kunnen komen spugen of urineren!? Natuurlijk niet. En hoewel alles van het graf van Hitlers ouders boven de grond later verwijderd is, is het graf zelf nooit opgegraven omdat de overheden donders goed wisten dat Klara er in ieder geval niet meer in lag. Historisch is het bekend dat Hitler Klara’s graf voor de laatste keer bezocht op 12.03.19.38 (opgeteld uiteraard weer de 72 van Hitler en uitgerekend tevens de dag van de ¨Anschluss¨ van Oostenrijk bij het Duitse Rijk). En wij kwamen vervolgens tot de conclusie dat Hitler, aan hoogstwaarschijnlijk Artur Axmann en zijn mannen die hij blindelings kon vertrouwen, de eervolle opdracht had gegeven om in de Nieuwjaarsnacht van 31-12-19.38 Klara’s overblijfselen op te graven om ze vervolgens naar zijn eigen geheime ondergrondse tombe, annex kluis, annex Schatkamer in hun beider Heimat Oostenrijk over te laten brengen. 31 plus 12 is 43, is Klara opgeteld. En precies 7 jaar later zou Hitler zich dan in 19.45 weer verenigen met zijn moeder Klara (op huisnummer 7, maar dat komt nog verderop in het verhaal).

Een plutoniumbom dus. En daarmee weten we dan ook meteen dat het eerder ingezette traject van een uraniumbom allang was verlaten en de daarop gebaseerde experimenten in Haigerloch dus van ondergeschikt belang waren geworden. Hitler en zijn atoomgeleerden waren voluit voor de plutoniumvariant gegaan die volgens de implosie-methode van de kernlading werkte. Met andere woorden het plutonium moest door omringende explosies dusdanig worden samengeperst dat door die energie een nucleaire explosie op gang kon komen. En uit het feit dat er dus zo veel moeite werd gedaan om het zwaar-gecodeerde muziekstuk Berlijn uit te krijgen, met daarop dus Hitlers allerlaatste bevel om Moskou atomair te vernietigen, kunnen we afleiden dat de atoombommen wél degelijk klaarlagen. Het zou immers een zinloze exercitie zijn om zó veel moeite te doen als het alleen maar blufpoker was geweest. Om te beginnen deed Adolf nóóit iets wat zinloos was en we kunnen hem van alles en nog wat beschuldigen maar we hebben hem nooit op bluf kunnen betrappen gedurende ons jarenlange onderzoek. Wat hij zei, of wat hij zich had voorgenomen, dat werd ook gewoon uitgevoerd. Niet linksom dan wel rechtsom. En admiraal Dönitz (88) was absoluut de uitverkoren man om Moskou te vernietigen. Zo gauw hij Hitlers laatste bevel zou hebben ontvangen, zou zijn marine tegelijkertijd vanuit de Zwarte zee bij Odessa en de Witte zee bij Archangelsk Moskou aanvallen. Dit waarschijnlijk middels mobiele lanceerinstallaties die op schepen waren gemonteerd. De verbeterde versie van de gevreesde raket de V2, een V4 dus, krachtiger en met een groter bereik en voorzien van kernladingen zou dan het luchtruim kiezen met eindbestemming Moskou en de rest zou dan geschiedenis zijn geweest. Nordost de Kroon op Hitlers werk. Zijn ultieme haat en vergelding jegens Stalin, alsnog uitgevoerd nadat Hitler zelf al lang veilig op zijn laatste rustplaats was aangekomen. Maar ja, omdat het muziekstuk annex de Schatkaart nou eenmaal nooit aankwam bij Rijksschatmeester Schwarz in München, wachtte ook Karl Dönitz tevergeefs op dat ultieme Führersbefehl. En zonder dat bevel deed de gezagsgetrouwe Dönitz natuurlijk helemaal niets, wachtte af en gaf dan na Hitlers dood op 7 mei 1945 maar aan generaal Alfred Jodl de opdracht om de Duitse overgave te tekenen in Reims.

En deze generaal Jodl kreeg tijdens de Neurenberger-processen de doodstraf door ophanging toebedeeld, en zijn laatste verzoek om als militair ¨eervol¨ te mogen worden geëxecuteerd door een kogel werd direct afgewezen. En terwijl de meeste hoge nazi-officieren zelfmoord pleegden óf het vonnis ¨dood door de strop¨ kregen, kwam Dönitz, die een waslijst aan misdaden en onmenselijkheden met tienduizenden slachtoffers werd verweten, er vanaf met de ongelooflijk lichte straf van 10 jaar gevangenisstraf. En die had hij er dus op 1 oktober 1956 al weer opzitten, om vervolgens, in grove tegenstelling tot de vele duizenden slachtoffers die onder zijn bevel waren omgekomen, nog 24 jaar een leuk leven te hebben tot hij op 89-jarige leeftijd op 24 december 1980 stierf. Alles wijst er dan ook op dat Dönitz tot een zogenaamd gentleman’s agreement is gekomen met de geallieerden. Hij moet volledige medewerking en ook openheid van zaken hebben gegeven met betrekking tot Hitlers nucleaire programma en ze alle raketten en vooral ook nucleaire bommen hebben overhandigd. En in ruil daarvoor kreeg hij dan slechts die tien jaar gevangenisstraf in plaats van, net als de vele andere hoge nazi-officieren in het Neurenbergproces, de strop. En ¨strop¨ is natuurlijk ook weer niet voor niks opgeteld het getal 88, oftewel Ha, Ha, van wie het laatst lacht. Het haatspel ging immers ook na Hitler weer gewoon verder.

Moskou was dus door het oog van de naald gekropen en door meer geluk dan wijsheid aan een ware nucleaire hel ontsnapt. Door spionage, de hele Tweede Wereldoorlog was er één van vooral spionage en contraspionage, van codes en codes breken, moet Stalin op de hoogte zijn gebracht van het voornemen van Hitler om atoombommen te willen inzetten om Moskou te vernietigen. En dat was dan ook weer precies de reden van de grote haast en het fanatisme aan Russische zijde om Berlijn te veroveren en Hitler uit te schakelen vóórdat hij de fatale order zou kunnen geven. Maar ook het verdere verloop van de oorlog bleek nog naadloos verbonden met wat Hitler eerder in gang had gezet. Met dank aan Dönitz dus werd ijlings en in het diepste geheim Hitlers complete nucleaire nalatenschap overgebracht naar Engeland en vooral Amerika. Tenminste 1500 kilo uranium dus en 1,5 ton zwaar water, en ook aan plutonium moet er een aanzienlijke voorraad verstopt zijn geweest. Waarschijnlijk in St. Georgen an der Gusen dus. Ook werden er maar liefst 600! wetenschappers, waaronder een van de leidende figuren op het gebied van rakettechnologie, Wernher von Braun, inclusief hun families naar Amerika overgebracht in mei 1945. Daarnaast gingen er ook nog eens zo’n 200 complete V2’s of de opvolgers daarvan richting Amerika. Wel héél veel moeite en inzet dus om de erfenis veilig te stellen van een man die vooral géén atoombom zou hebben gehad!? Maar die had hij dus uiteraard wél gehad. Want de 600 Duitse atoomwetenschappers hadden amper de tijd gehad om hun koffers uit te pakken in Amerika, laat staan hen te huisvesten, te verhoren en hun aantekeningen in een andere taal te doorgronden. En toch plots… plots was daar dan al een testontploffing op 16 juli 1945 in de woestijn van Mexico met een plutonium-bom.

Het zou daarom zomaar één van Hitlers in beslag genomen atoombommen kunnen zijn geweest denken wij. Om over de andere plutonium-bom die op 9 augustus 1945 op Nagasaki in Japan (Hitlers bondgenoot) werd afgeworpen nog maar te zwijgen natuurlijk…

En ook de Russen leerden natuurlijk snel na het Hitler-¨incident¨ en kwamen zelf ook met een waterstofbomtest op 30 oktober 19.91 en wel met een exemplaar dat het krachtigste nucleaire wapen ooit in de menselijke geschiedenis was. Een menselijke geschiedenis overigens die bestond uit het voeren van maar liefst 14.500 oorlogen en gewapende conflicten binnen een periode van 5000 jaar ¨beschaving¨ met als gevolg ¨maar¨ 3,5 miljard doden!

De Russen ontwikkelden dus de zogeheten TSAR BOMBA met een kracht van 50 Mega-ton oftewel met een kracht gelijk aan 1570 keer de gecombineerde energie van de bommen die Hiroshima en Nagasaki troffen. En recentelijk maakten de Russen dan nog de zogeheten RS-SARMAT-raket die 2000 keer krachtiger is dan de gecombineerde bommen op Hiroshima en Nagasaki. En uitgerekend de NAVO heeft dan als codenaam voor die Russische nucleaire raket de SATAN-2 bedacht.

En zo wordt maar weer eens pijnlijk duidelijk tot welk een vernuft onze moderne samenleving in staat is als er maar genoeg energie, geld en vooral haat in onze massavernietigingswapens wordt gestopt door onze zeer eloquente, elitaire Alfa-leiders die volgens een uiterst fanatiek religieus, en uit de Middeleeuwen stammend, vrijmetselaar-systeem de absolute wereldheerschappij nastreven ter eer en glorie van hun enige ware religie en God, dan wel afgod Satan. De ware Alfa- leiders of -wolven die probleemloos over lijken gaan. Hitler was slechts één van hen.

Meer in deel 15 van DE JACHT OP HITLER

Michiel Solms, lid van het Enigmacollectief.

…

Lees meer over:
Hitler Moskou Noorwegen Oostenrijk