Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarDe jonge Delftenaar Boyan Slat (20) verwierf mondiale bekendheid met zijn plan om de oceanen te ontdoen van plastic en de zogenoemde plastic soep. In 2012 ontwikkelde hij een installatie met lange, drijvende armen, in de vorm van de letter V.
Deze installatie van 100 kilometer lang en drie meter hoog, zou het plastic in de oceaan moeten opvangen. Door de stroming in de zee zou het plastic vanzelf naar de punt van de V moeten drijven. Daar wordt het plastic vervolgens omhoog gepompt en opgeslagen. Eens in de zoveel tijd haalt een tanker het plastic op.
Slat onderbrak zijn studie lucht- en ruimtevaarttechniek om zich volledig op zijn project The Ocean Cleanup te richten. Inmiddels werken zo’n 100 mensen samen met hem aan het schoonmaken van de oceaan.
Het Five Gyres Instituut in Los Angeles berekende dat er vijf biljoen plastic delen in de wereldzeeën ronddrijven. Dat komt overeen met 269.000 ton aan plastic. Het blijkt dat langs de kust de meeste grote stukken plastic – zoals flesjes en visnetten – drijven.
Message from sat phone: our crew in Atlantic Ocean is trawling & new design is working!
— Boyan Slat (@BoyanSlat) March 25, 2015
In vijf grote kolken, stromingen van honderden of duizenden kilometers in doorsnee, drijven de meeste kleine deeltjes en daarmee ook de grootste hoeveelheden plastic. De kleinste deeltjes werden gevonden in het water bij de Noordpool.
De installatie waarmee Slat de grootste ‘ocean cleanup’ in de geschiedenis van de mensheid wil realiseren, is nog niet klaar. Dat kan nog wel jaren duren, zei hij. Eind vorig jaar ontving hij de Champions of the Earth Award, een initiatief van de Verenigde Naties.
[Ecowatch]
Interessant
oud nieuws,
en hij krijgt waardering van de vn…?
doet hij dan wel iets ?
Constructieve oplossingen. Daar hebben we met z’n allen tenminste iets aan.
Weer zo een naïeve jongen. Dat hij zich maar niet te moe maakt.
Hele positieve actie van Boyan Slat en zijn medestrijders. Het zal niet eenvoudig zijn om dit project werkelijkheid te laten worden, maar het initiatief en de volharding van Boyan dwingen respect af. In plaats van geld uit te geven aan doelen zoals de JSF of een nieuwe bijdrage aan de Europese mallemolen zou er een fiks bedrag geïnvesteerd moeten worden in het schoonmaken van de oceanen. We zijn het aan de wereld, aan de natuur en aan onszelf verplicht om goed voor de oceanen te zorgen. Wanneer wij dit nalaten, dan zal het probleem steeds groter worden en we zullen de prijs moeten betalen doordat wij ook door plastic verontreinigde vissen en andere zeedieren eten. De bestaande ecosystemen worden vervuild en dat betekent dat die kringloop in de nabije toekomst stil kan komen te vallen. Als we nu gaan opruimen geven we bovendien een sterk signaal af naar onszelf, naar de mensheid.