Eindelijk was er dan die doorbraak: de Mathias die een sleutelrol vervulde met betrekking tot Hitlers schatkaart

Help ons door deze info met iedereen op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Dit is een vervolg op het vierde deel van ‘De jacht op Hitler’, over het boek ‘Hitlers Diamanten’, dat u niet mag lezen en door Bol uit het assortiment werd gehaald.

DE JACHT OP HITLER

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Deel 5. Wo Matthias Die Saiten Streichelt

Door Michiel Solms, lid van het Enigmacollectief.

‘Wo Matthias Die Saiten Streichelt’ was dus de eerste cryptische zin van het geheimzinnige muziekstuk waarover alle door Karl Hammer uitgedaagde puzzelaars hun hersens mochten pijnigen.

Iedere fanatieke puzzelaar ging naarstig op zoek naar wie of wat die Matthias kon zijn. En iedereen werd ook op het verkeerde been gezet door zich blind te staren op de sierlijke en evenzo mysterieuze letter M. die geheel op zichzelf stond tussen de regels van de vierde notenbalk op het document.

Omdat er voorheen veel nazi-activiteit in Mittenwald, ongeveer 100 kilometer ten zuiden van München en aan de grens met Oostenrijk, was geweest en daar ooit ook daadwerkelijk kleinere nazi-schatten waren verstopt en gevonden, leek het volstrekt logisch dat die ‘M’ dus voor Mittenwald stond. Zeker ook omdat Mittenwald een lange vioolbouwer-geschiedenis kende en er op het muziekstuk nu eenmaal stond: Wo (waar) Matthias ‘die Saiten Streichelt’.

Een vioolbouwer ergens in Mittenwald was de logische gedachte van velen.

Maar ja, dat spoor bleek volstrekt dood te lopen en wij begonnen maar te onderzoeken wie of wat nog meer iets met die naam ‘Matthias’ te maken kon hebben. Het bleek een jongensnaam van Griekse origine en ook een schriftgeleerde die blijkbaar ooit door loting aan de 11 discipelen van Jezus Christus werd toegevoegd toen er na het verraad van Judas Iskariot en diens zelfmoord een plek vrijkwam. En dan hadden we nog Matthias Ben Ananus, die een hogepriester was in de Joodse tempel in 43 na Christus, net als Matthias Ben Theophilus de Eerste, en zelfs de Tweede, die beiden respectievelijk rond het jaar 5 en het jaar 64 hogepriester waren in de Joodse tempel in Jeruzalem. En tenslotte ook nog wel een goede kandidaat: Matthias van Oostenrijk, die keizer was van het Heilige Roomse Rijk en koning van Hongarije en ook nog enige tijd landvoogd van de Nederlanden was. Hij leefde tussen 1557 en 1619.

En na zijn dood werd hij samen met zijn vrouw Anna, die tevens zijn nicht was, bijgezet in de KAPUZINERGRUFT oftewel de Kapucijner Grafkelder in Wenen. Maar al deze Matthiassen leverden geen enkel bruikbaar aanknopingspunt op met betrekking tot het muziekstuk.

Andere speurders waren dus inmiddels uitgekomen bij een Mittenwaldse vioolbouwer genaamd Matthias Klotz die leefde tussen 1653 en 1743 en die ook grondlegger was van het ambacht van de kunst van de vioolbouw in Mittenwald. En om die reden wordt hij nog steeds met een standbeeld geëerd dat voor de parochiekerk St. Peter en St. Paul in Mittenwald staat. Het léék dus een bruikbare aanknoping, deze Matthias. Maar behalve wat aannames konden we er verder ook niks mee. We denken dat Hitler er een groot genoegen in moet hebben gehad om enkele dwaalsporen aan te leggen met betrekking tot die Matthias. En zo kwamen we ook nog bij een andere mogelijke goede verstopplek die aan Matthias verbonden was. Namelijk de zogeheten Matthias-kapel. Dit was een laat-romaans klein kerkje, hoog gelegen op de Oberburg aan het Moezeldal in het Duitse stadje Kobern-Gondorf. Deze kapel werd tussen 1220 en 1240 gebouwd door ridder Heindrich de Tweede om aldaar het hoofd van de heilige apostel Matthias een onderdak te geven nadat kruisvaarders zijn schedel uit het Heilige Land hadden meegebracht. Ha! Kruisvaarders, vrijmetselaars en een schedel van de apostel Matthias zelf, dat kon wel weer eens een goed aanknopingspunt zijn dachten we. En blijkbaar waren er altijd al mensen die zich vooral bezighielden met hoofdzaken. Want later werd Matthias zijn hoofd dan weer overgebracht naar het roemruchte fort Ehrenbreitstein in Koblenz. En tegenwoordig bevindt de schedel zich in de Benedictijnerabdij Sint Matthias in Trier. Al met al leek het een veelbelovend spoor, maar ook dit spoor liep na jaren van diep nadenken, puzzelen en research weer compleet dood.

En toen we als collectief ook bijna de handdoek in de ring wilden gooien, deden we nog één allerlaatste en ultieme poging om die enige juiste Matthias te vinden die Hitler in zijn gecodeerde muziekstuk bedoeld had. Inmiddels waren we wel overtuigd dat Adolf nog altijd een zeer grote voorliefde voor zijn Heimat Oostenrijk had. En ook dat werd weer gestaafd door de voor hem zo belangrijke getallen: WOLF = 56 en HEIMAT = ook 56 opgeteld. En we geloofden stellig dat we dan ook eerder in Oostenrijk zouden moeten zoeken dan in Duitsland of elders in Europa. We zochten vervolgens dan ook op allerlei trefwoorden die een Matthias in verband konden brengen met Oostenrijk en die natuurlijk niet die Oostenrijkse keizer Matthias van Oostenrijk betroffen.

En ja hoor, eindelijk, eindelijk was er dan die doorbraak toen één van ons, met dank aan het internet, op ene Mathias Rebitsch stuitte. Deze Mathias schreef men weliswaar slechts met één T., maar de uitspraak was natuurlijk identiek en die tweede T. zou juist deel uit kunnen maken van de verwarring of Hitlers slimme dwaalspoor. En het zou natuurlijk ook nog kunnen dat de secretaris of secretaresse die destijds de cryptische regels moest typen, automatisch Matthias met twee keer de letter T had getypt. En wat maakte uitgerekend deze Matthias of Mathias dan wel zo bijzonder?? Hij was om te beginnen een tijdgenoot van Hitler en geboren op de 11^e augustus 1911 in Brixlegg in Oostenrijk en daar ook weer overleden in de plaats Innsbruck op 11 maart 1990 op 79-jarige leeftijd. Toen Mathias het levenslicht zag was Hitler 22 jaar. De 22^e letter van het alfabet, de V. van Victorie in V.M.-kringen.

Mathias was vóór en na de Tweede Wereldoorlog één van de beste bergbeklimmers van zijn tijd. En naar de huidige maatstaven zelfs een pionier in het ongezekerd- of vrijklimmen. Hij studeerde chemie (geen onbelangrijk detail zoals later in het verhaal zal blijken) en hield zich ook bezig met filosofie en daarnaast ging al zijn aandacht en vrije tijd naar het bergbeklimmen. Zijn aanzien in de bergbeklimmerswereld steeg nog sneller dan hijzelf en hij wist op elegante wijze bergen met de hoogste moeilijkheidsgraden te beklimmen. Al snel behoorde hij dan ook tot de zogenaamde Sestogradisten oftewel de klimmers in de hoogste Zesde graad. En daardoor was hij een lichtend voorbeeld voor alle andere bergbeklimmers. Maar niet alleen wat betreft rotswanden beklimmen was Mathias één van de besten, ook zijn beklimmingen van ijswanden of gletsjers maakten hem tot een extremist en absolute uitblinker in de klimsport. En in 1934 (het jubeljaar van Hitler, héé uitgerekend dus dat getal 34 van op het muziekstuk) beklom Mathias maar liefst tweemaal de berg genaamd de PREDIGTSTUHL (héé, ook alweer voorkomend op het muziekstuk) die een hoogte had van 1613 meter en gelegen was in het Beierse Bad Reichenhall.

Overigens snapten we later de speciale betekenis van dat getal 34 voor Hitler. 34 is natuurlijk ook gewoon C.D. oftewel Christus Domini. Hitler had weliswaar weinig op met alle tussenlagen binnen de katholieke kerk, maar des te meer met God de vader, Christus en Maria en overigens ook nog alle martelaren en heilig verklaarden.

Vervolgens vonden we het ook opvallend om te lezen dat Mathias zéér goed bevriend bleek te zijn met een andere bergbeklimmer genaamd Anderl Heckmair, die dus duidelijk de initialen in zijn naam had die ons inmiddels wel zeer bekend voorkomen natuurlijk: A.H.

Het begon er steeds meer op te lijken dat ook Mathias die vrijmetselaar-kunstjes goed kende en dus op welgevallige cijfers of initialen zijn vrienden uitzocht, net als Hitler dat ook deed. En in dat beeld paste dan ook weer volledig het gegeven dat het blijkbaar algemeen bekend was dat Mathias heel zijn leven een grote affiniteit bleek te hebben gehad met het cijfer ZES en allerlei occulte zaken die het Zesde zintuig betroffen. (voor wie het zich nog kan herinneren, Hitlers geliefde broertje Otto had precies ZES dagen geleefd. En Mathias was dus ook al een klimmer in de zes-de graad, etc.) Zes opgeteld is het getal 50, tevens de optelling van VADER, en dat kon dus zowel een echte vader betreffen alsook God de Vader. En bij nader inzien was die zes natuurlijk ook gewoon de zesde letter van het alfabet oftewel de bekende F. van Führer of uitgesproken als EF = 56 = de optelling van WOLF. En juist dat alles bleek dan weer naadloos aan te sluiten bij het feit dat Mathias een zeer fanatieke Nationaalsocialist bleek te zijn. Al tijdens zijn middelbare schoolopleiding had hij blijkbaar ooit uitgesproken Duits-Nationalistische opvattingen te hebben. In 1929 werd hij lid van de Real Alpen Club die zeer nationalistische trekken had en in 1932, op 21-jarige leeftijd, werd hij lid van de NSDAP en SA. En toen in juni 1933 de NSDAP in Oostenrijk verboden werd, werd hij verdacht van het aanbrengen van schilderingen van levensgrote hakenkruisen op de schier ontoegankelijke rotswanden van het Inn-tal. Voor die daad moest hij 192 dagen in voorarrest doorbrengen. Volgens de schrijver Nicholas Mailänder zou Mathias ook lijfelijke aanvaringen met politiek andersdenkenden zeker niet uit de weg zijn gegaan. Later vluchtte Mathias samen met zijn broer Josef naar Duitsland en werd daar lid van het Oostenrijkse Legioen. In de zomer van juist weer dat jaar 1934 (Hitlers jubeljaar dus) keerden ze dan weer terug naar Oostenrijk, waar hen de aanklachten wachtten wegens lidmaatschap van dat legioen. Voor Mathias, die meestal door vrienden HIAS werd genoemd, (noot: HIA-SS klinkt precies hetzelfde maar is opgeteld ook weer de 56 van de Wolf) eindigde de zaak uiteindelijk in een vrijspraak. Maar zijn broer kreeg wegens zogenaamd ‘hoogverraad’ een jaar zware straf in de gevangenis opgelegd. Verder zat Mathias in het leger ook nog bij het zogenaamde Eismeerfront en dat was een Gebirgsarmee dat onder andere in Lapland actief was en tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij vervolgens Chefausbilder bij de Heereshochgebirgsschule in het plaatsje Fulpmes. Mathias was met recht een onderzoekend type te noemen. Altijd weer op zoek naar nieuwe uitdagingen en ontdekkingen in zijn leven. Na de oorlog ging hij dan ook regelmatig naar het Andesgebergte en deed daar ook allerlei archeologische vondsten zoals oude Inka-graven. In 1972 (72 = Hitler) verkreeg hij dan ook nog de titel van ‘Ehrenprofessor für Archäologie’. En vreemd genoeg konden we over deze markante Oostenrijker met zijn fanatisme voor het nazi-regime, en dus zeker ook voor Hitler, niets vinden met betrekking tot zijn vader of moeder, en verder dan een broer die Josef had geheten kwamen we niet.

Maar het was voor ons inmiddels volstrekt duidelijk dat we op het goede spoor zaten en dat juist deze Mathias of Hias, of beter HIA-SS, een sleutelrol vervulde met betrekking tot Hitlers schatkaart. (noot: HIA = 18 = A.H. en S+S = 38 = Adolf opgeteld, en die 18 en 38 samen geven precies 56, het getal van de Wolf)

Lees het vervolg in deel 6 van DE JACHT OP HITLER.

…

Lees meer over:
Hitler Hongarije Jezus nazi Oostenrijk