Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarHet Wereld Natuur Fonds is de machtigste natuurbeschermingsorganisatie ter wereld en zet zich in voor de bescherming van bedreigde diersoorten en het regenwoud.
Nadere inspectie onthult echter dat vooral de corporaties profiteren van het werk van het WNF. Dat meldt het Duitse weekblad Der Spiegel.
In 2009 bedroeg het aantal donateurs van het WNF in Nederland 910.000. Prins Bernhard was één van de oprichters van de organisatie voor bescherming van de natuur.
Illusie
Kan het WNF de natuur beschermen tegen mensen of zijn de aantrekkelijke posters van de organisatie slechts een illusie? Vijftig jaar na de oprichting van het WNF wordt steeds meer getwijfeld aan de onafhankelijkheid van de organisatie en haar bedrijfsmodel waarin samenwerking met de industrie om de natuur te beschermen wordt aangemoedigd.
Het WNF zetelt in het Zwitserse Gland en is actief in meer dan 100 landen waar het nauwe banden onderhoudt met de rijke en machtige elite. Miljoenen mensen doneren hun spaargeld aan de organisatie. De vraag is hoe dit geld wordt geïnvesteerd.
Der Spiegel reisde af naar Zuid-Amerika en het Indonesische eiland Sumatra. In Brazilië vertelde een duurzaamheidsmanager over de eerste lading verantwoorde sojabonen die het afgelopen jaar arriveerde in de haven van Rotterdam en volgens de criteria van het WNF voor verantwoorde soja was geteeld. De duurzaamheidsmanager moest bekennen dat hij niet met zekerheid kon zeggen waar de lading vandaan kwam.
Vrijbrief
In Sumatra vertelden leden van een inheemse stam hoe troepen waren ingehuurd door WNF-partner Wilmar om hun huizen te vernietigen. Palmoliebedrijven vonden dat ze in de weg stonden.
Onafhankelijke Duitse niet-gouvernementele organisaties als Rettet den Regenwald en Robin Wood zien de natuurbeschermingsorganisatie dan ook niet langer als redder van diersoorten. Volgens steeds meer mensen geeft het WNF corporaties in ruil voor grote donaties een vrijbrief om de natuur te vernietigen. In Nederland betalen daar bijna een miljoen mensen aan mee.
Afgelopen jaar berichtte Niburu over de documentaire ‘Het Pact met de Panda’, gemaakt door het Duitse televisienetwerk WDR. De Duitse schrijver Wilfried Huismann houdt het WNF in de film deels verantwoordelijk voor de toenemende bedreiging van het regenwoud. Het WNF ontkent deze beschuldiging. Bestuursleden van de organisatie reageren doorgaans geïrriteerd op kritiek dat ze samenwerken met de industrie.
Succesvol?
In de zeventiger jaren overtuigde het WNF de Indiase regering beschermde gebieden aan te wijzen voor bedreigde tijgersoorten. Volgens schattingen leefden in India op dat moment 4000 tijgers in het wild. Dat aantal is inmiddels gedaald tot 1700. Toch ziet het WNF haar Indiase tijgerprogramma als een succes. Wat niet veel mensen weten is dat zo’n 300.000 gezinnen hun woning moesten achterlaten omdat er geen ruimte was voor mensen in de beschermde gebieden.
Het WNF is daarnaast van mening dat het regenwoud in het Nationaal Park Tesso Nilo op Sumatra succesvol is gered. In realiteit is het beschermde gebied steeds groter geworden, ten koste van het bos. Bedrijven als Asia Pacific Resources International, waar het WNF voorheen een contractuele overeenkomst mee had, ontbosten het gebied.
Palmolie
Op Sumatra, één van de grootste eilanden ter wereld, wordt elk uur genoeg hout gekapt om 88 voetbalvelden mee te kunnen vullen. Het bos moet er plaatsmaken voor de palmolieplantages. De Zuidoost-Aziatische natie voorziet in bijna de helft van de wereldwijde productie van palmolie. De olie wordt gebruikt in biodiesel, voedingsproducten als Nutella hazelnootpasta, shampoo en bodylotion. Het overmatige gebruik van pesticiden vervuilt de rivieren en het grondwater.
Verantwoorde palmolie, zoals het WNF belooft met haar certificaat van de Ronde Tafel voor Duurzame Palmolie (RSPO), bestaat niet, aldus een Indonesische oud-werknemer van het WNF. Het certificaat maakt het wel mogelijk om de productie op te voeren terwijl de consumenten denken dat het WNF duurzaam en verantwoord bezig is.
Het RSPO-initiatief werd in 2004 gelanceerd samen met corporaties als Unilever, een bedrijf dat per jaar 1,3 miljoen ton palmolie verwerkt. Ook één van de grootste producenten van palmolie ter wereld, Wilmar, is erbij betrokken. De palmolie wordt onder meer gefinancierd door de financiële dienstverlener HSBC.
1001 Club
Organisaties als Rettet den Regenwald en Robin Wood beweerden dat Rama, bij ons bekend als Blue Band en geproduceerd door Unilever, wordt gemaakt ten koste van de inheemse bevolking. Dit werd niet goed ontvangen bij het Nederlands-Britse bedrijf. De palmoliegigant heeft sinds de onthullingen gezorgd voor tijdelijke huisvesting en compensatie voor de slachtoffers.
Op haar hoofdkwartier in Gland herinneren zilveren placques aan mensen waar het WNF veel aan is verschuldigd: de ‘leden van de 1001’. Deze elitegroep financiers werd in 1971 opgericht om de organisatie financieel te ondersteunen. Tot op de dag van vandaag wil het WNF de namen van de financiers niet onthullen. Naar verluidt staan onder meer wapenhandelaar Adnan Khashoggi en de Zaïrische oud-dictator Mobutu Sese Seko op de lijst.
De 1001 Club bestaat grotendeels uit bankdirecteuren en topmannen van multinationals. Volgens een artikel uit 1993 in de Washington Monthly staan op de lijst een aantal sinistere Zuid-Afrikanen, zakenlieden met verdachte connecties en corrupte Afrikaanse politici.
Enkele voorbeelden van leden van de 1001 Club uit heden en verleden zijn: Sir Eric Drake van BP, Harry Oppenheimer, de Britse en Franse familie Rothschild, Michel David-Weill van Lazard, Laurance en David Rockefeller, Henry Ford II, Baron Hans Heinrich Thyssen-Bornemisza, de oudere halfbroer van Osama bin Laden Salem bin Laden, Rothschild-bankier Dr. Alfred Hartman en de Spaanse koning Juan Carlos.
Andere opvallende namen zijn Tibor Rosenbaum, hij werkte ooit samen met Bernhard en Edmond de Rothschild en heeft connecties met de Mossad, en Edmond Safra, een controversiële bankier uit Genève wiens huis ten tijde van zijn dood werd bewaakt door Mossad-getraind personeel.
Prins Bernhard
Toenmalig WNF-voorzitter Prins Bernhard wist oliereus Shell te ‘strikken’ als eerste grote sponsor. In 1967 stierven duizenden vogels na een incident met een olietanker voor de Franse kust, maar het WNF wuifde de kritiek weg. Dat zou het veiligstellen van donaties van bepaalde industriële sectoren in gevaar kunnen brengen, luidde het tijdens een bestuursvergadering van de natuurbeschermingsorganisatie.
Jager Prins Bernhard en John Hanks, de directeur van het WNF in Afrika, zetten huurlingen in om de illegale handel in neushoornivoor een halt toe te roepen. Zuid-Afrikaanse soldaten infiltreerden de groep en de handel bloeide juist op.
Volgens woordvoerder Phil Dickie van het WNF gebeurde dat een lange tijd geleden en accepteert de organsiatie niet langer geld uit de olie-, kern-, tabaks-, en wapenindustrie. Toch zijn afgezanten van bijvoorbeeld oliegigant BP nog altijd welkom op bestuursvergaderingen. John Hanks is nog altijd lid van de raad van bestuur.
Het gevolg is dat jagen nu is toegestaan in de nationale parken. De Spaanse koning Juan Carlos was onlangs in het nieuws nadat hij tijdens de olifantenjacht in Botswana zijn heup had gebroken. Juan Carlos is ere-directeur van het WNF in Spanje. Rijke Europeanen en Amerikanen mogen zich in de nationale parken uitleven alsof het koloniale tijdperk nooit ten einde is gekomen. Ze mogen olifanten, buffels, luipaarden, leeuwen, giraffes en zebra’s afschieten om vervolgens het bloed van de dode dieren over hun gezicht te smeren. Een woordvoerder van het WNF verdedigt deze praktijken door te stellen dat ‘gereguleerd jagen’ bijdraagt aan het beschermen van diersoorten.
Monsanto
Naast de Ronde Tafel voor Duurzame Palmolie is er de Ronde Tafel voor Verantwoorde Soja (RTRS). In 2004 nodigde het WNF de industrie uit voor de RTRS. Agro-industriëlen als Cargill en Monsanto zijn door de jaren heen altijd goed vertegenwoordigd geweest. Monsanto doneerde in totaal $100.000 aan het WNF.
“Het werd al snel duidelijk dat hier greenwashing wordt toegepast voor de marketing van genetisch gemodificeerde sojabonen,” zei één van de aanwezigen, verwijzende naar de tactiek waarbij een bedrijf of organisatie zich groener of maatschappelijk verantwoorder voordoet dan ze in werkelijkheid is. “Toen een paar Europeanen iets wilden zeggen over de gevaren van de herbicide glyfosaat werd ze al snel het zwijgen opgelegd.
Ook de Argentijnse tak van het WNF was aanwezig. Aan het hoofd daarvan stond lange tijd een oud-leider van de militaire junta en tevens agro-industrieel.
Maggi
De industrie doneert de organisatie miljoenen. De 85.000 ton RTRS-sojabonen die afgelopen jaar arriveerde in Rotterdam was afkomstig van twee gigantische boerderijen die in handen zijn van de Braziliaanse Maggi-familie. Het conglomeraat van de familie wordt gezien als de grootste producent van sojabonen ter wereld. De plantages strekken zich uit over grote delen van de staat Mato Grosso in het westen van Brazilië.
Blairo Maggi werd gouverneur van de staat en in 2005 kreeg hij van Greenpeace de Gouden Kettingzaag-award. De gebieden waar nu RTRS-sojabonen worden geteeld zijn enkele jaren geleden ontbost. Alles wat op de boerderijen van Maggi wordt geproduceerd is genetisch aangepast.
In de schaduw van een magazijn van één van de boerderijen staat een tank met het woord ‘Glyfosaat’ in het Portugees. Een waarschuwingsbord leest: “Pas op. Zeer giftig!” Ondanks recente studies dat de herbicide verantwoordelijk is voor voortplantingsproblemen bij dieren is het gebruik ervan toegestaan in het RTRS-systeem. Ook andere pesticiden zijn geen probleem voor de RTRS.
Samenwerking met China
Bedrijven als Unilever en FrieslandCampina willen in 2015 alleen nog maar verantwoorde soja kopen. “Het is niet makkelijk om uit te leggen wat er met die 85.000 ton sojabonen is gebeurd,” legde duurzaamheidsmanager van Maggi João Shimada uit. “Niet meer dan 8.000 ton is afkomstig van de twee boerderijen. Ik heb geen idee waar de overige 77.000 ton vandaan kwam.”
In Gland gaat boven het Meer van Genève de zon onder. Andrew Murphy van het WNF heeft haast. Hij moet naar China, om daar de natuur te redden.
Bron: Spiegel.de
Gerelateerd: Het Wereld Natuur Fonds in een heel ander daglicht
Interessant
Ik ben benieuwd hoeveel leden van de Bilderberg group op de een of andere manier verbonden zijn met het wereld natuur fonds?
Door middel van donaties of sponsoring.
En hoeveel ze langs de andere kant er voor terug krijgen?
Misschien is dit wel interessant om uit te zoeken?
Bernhard zal toch wel flink aan het lobbyen geweest zijn voor (zijn) nieuwe clubje, zo kon hij zijn jacht instinct goed gebruiken!
Zelf geven wij regelmatig aan goede dieren doelen waar wij van weten dat het geld bij de dieren en de natuur terecht komt zoals dier en project te Nispen.
Zij voeren geen dure campagnes waar veel geld verloren gaat, hoe korter de weg hoe sneller de bestemming?
nou dat is dan weer een genomineerde voor de vergulde bom verkiezingen 2012 (leuk idee om te doen trouwens) naast unicef WHO IMF en vele andere corrupte organisaties. de winnaar kan dit jaar een E-mail bom (minimaal 100.000 e-mails binnen 24 uur )verwachten met daarin als bijlage een afbeelding van een goudkleurige bom. en natuurklijk de eervolle vermelding dat zij die hebben gewonnen met het zgn fantastische werk wat zij pretenderen te doen voor planeet en mensheid (alsmede elke andere vorm van leven)
joh!! natuurlijk zijn ze oplichters..
geef ook geen reet aan die donaties. 99% douwen ze in hun eigen zak, en 1% naar het slachtoffers
Ik ben ook jaren dodnor geweest voor 25 gulden per jaar. De intentie was goed maar helaas heeft de natuur er nauwelijks wat aan gehad.