
Eind jaren vijftig bracht uitvinder Otis T. Carr een verklaring naar buiten waarin stond dat zijn bedrijf OTC Enterprises vliegende schotels zou gaan bouwen die waren gebaseerd op de technologie van Nikola Tesla.
Hij kreeg patent op een vliegende schotel die in minder dan een dag van en naar de maan zou kunnen vliegen.
Carr zei dat het object zou worden aangedreven door een kunstmatig zwaartekrachtveld en geen brandstof zou gebruiken.
Geometrie
Het schip bevatte een accu die werd ‘geactiveerd door de energie in de ruimte’.
In de jaren vijftig was Carr vaak te zien in Fate Magazine. Ook was hij te gast in radio- en televisieshows.
Hij zei dat zijn schotel was ontworpen op basis van de dimensies van de ruimte, de geometrie.
Maan
Een testmodel, de OTC X-1, zou in 1959 een attractie worden in een pretpark in Oklahoma.
Daarnaast wilde hij met een demonstratiemodel met een doorsnee van 14 meter voor het oog van publiek binnen enkele uren van en naar de maan vliegen.
De schotel kwam nooit aan bij het pretpark. Datzelfde geldt voor Carr, die op de dag van de demonstratie ‘onwel’ was geworden.
O wee
Hij werd door de media voor schut gezet en belachelijk gemaakt. Vervolgens werd hij aangeklaagd wegens het verduisteren van 50.000 dollar.
In 1961 werd hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van 14 jaar. Zijn werk werd in beslag genomen door de overheid.
O wee degene die vliegende schotels maakt die geen brandstof gebruiken.
“Ik heb altijd gezegd dat er veel meer kennis in de middeleeuwen was dan we denken”
Wonderkind (7) met torenhoog IQ heeft gymnasium al bijna afgerond. Verbaas je over wat hij er nog bij doet
Kamerlid Agema geeft Hugo de Jonge reprimande: ‘Hou op met angst in de samenleving te pompen!’
‘Waar zijn we in godsnaam mee bezig in Nederland? Dit moet nu ophouden’
Alienjager ontdekt ‘Chinese versie van Area 51’ op Google Maps. Bekijk de beelden
Binnen de was drogen schadelijk voor gezondheid
Drastische geboorte-afname ‘is goed voor de planeet’, beweert WEF-adviseur
Russen ontdekken onbekend leven in Vostokmeer
Als wij artsen het werkelijke verhaal over de hersendood zouden kunnen vertellen, dan zou geen mens zich meer als orgaandonor opgeven