NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Met het beroemde tweespletenexperiment is decennia geleden bewezen dat de geest in staat is materie te beheersen. Dat schrijft de krant Epoch Times. Tijdens het experiment gedroegen subatomische deeltjes zich ook als golven. Of ze zich manifesteerden als golf of als deeltje, hing af van de aanwezigheid van een waarnemer. De waarneming beïnvloedde de fysieke realiteit van de deeltjes en deed de golffunctie ineenstorten.
De Oostenrijkse natuurkundige Erwin Schrödinger bedacht een vergelijking om de golfachtige eigenschappen van materie aan te tonen. Met de waarneming is in deze vergelijking geen rekening gehouden omdat de waarneming zelf subjectief is, legde natuurkundige Alan Ross Hugenot uit tijdens een bijeenkomst van de International Association for Near-Death Studies (IANDS) in Californië.
Natuurkundige dr. Evan Harris Walker probeerde waarneming toe te voegen aan de Schrödingervergelijking. In 2000 beschreef hij twee verborgen variabelen, te weten wil en bewustzijn.
Wil (wat een persoon wil) is positief, terwijl het bewustzijn (waar iemand aan denkt) negatief is. Een positief en een negatief kanaal heffen elkaar op, waardoor deze twee functies niet in de vergelijkingen naar voren komen. Maar als ze elkaar tegenkomen, stort de golffunctie ineen.
De meeste mensen hebben veel aan hun hoofd: wat ze moeten meenemen als ze van hun werk naar huis rijden, welke afspraken ze hebben staan, enzovoorts. Deze gedachten blokkeren vaak de wil, aldus Hugenot. Het bewustzijn en de wil zijn niet goed op elkaar afgestemd. Als dat wel het geval is, kunnen mensen alles creëren wat ze maar willen.
“Je geest beheerst de materie,” zei Hugenot. “Sommige mensen zijn concertpianist. Ze konden ook niet gelijk goed piano spelen, dat ging met vallen en opstaan. Ik probeer een medium te worden zodat ik kan leren hoe dit werkt. Ik leg mezelf geen enkele beperkingen op.”
[Epoch Times]Vond je dit artikel interessant? Deel het dan met anderen op Facebook/Twitter
dat is dus onzin.
De waarnemer die het experiment “beinvloed” kan net zo goed een camera zijn, dat hoeft geen mens te wezen. Dus bewustzijn is niet nodig. Het ineenstorten van de golf vindt sowieso plaats.
Terug naar de cursus van het eerste jaar dus, voor de achtbare doctor Walker. Hoe ze die mens ooit een doctorstitel gegeven hebben is mij wel een raadsel…
er is toch een bewustzijn voor nodig dat de beelden van de camera bekijkt. tot het moment van het bekijken zijn de filmbeelden schrodingers kat
nee. Als je de doos automatisch opendoet, en automatisch een foto neemt staat op de foto de situatie zoals ze is. Of je die foto direct, binnen een week, volgend jaar of zelfs nooit bekijkt, de situatie van de kat is eenduiding. Geen waarschijnlijkheid meer, maar of dood of levend.
Dat gedoe met bewustzijn is wat al de new age mensen aanhalen om “aan te tonen” dat bewustzijn invloed heeft op de materie. Dat bewustzijn helemaal niet nodig is vergeten ze gemakshalve 🙂
Het is een interessante discussie. Maar jouw toon bevalt mij niet. Je valt deze man meteen aan en trekt zijn dokters titel in twijfel zonder dat je hem persoonlijk kent. Daarnaast: Om je even terug te slaan met je eigen woorden: Iedereen, en dus ook jij haalt dingen aan om je gelijk te kunnen tonen. Dat is heel normaal. Dat is wat de wetenschap eigenlijk alleen maar doet. Luchtkastelen verzinnen en dat proberen te bewijzen met de meest bizarre constructies tot het echt niet meer te onderbouwen valt.
Weet je trouwens hoe dat “aanhalen voor bewijsvoering” heet? Communicatie. Iets dat je leert in groep 1 .. nee eigenlijk al als baby. Terug naar je eerste levensjaar dus..
En die laatste alinea van jou heeft al helemaal toegevoegde waarde behalve dan het ‘bashen’ van ‘new age’ – of wat je daar ook mee bedoeld – mensen.
Inhoudelijk: Wat maakt jou er zo zeker van dat een foto zich niet kunnen aanpassen aan de observeerder? Ook al is het honderd jaar later? Sorry, ik kon het niet laten op dezelfde toon terug te reageren. Dokter.
Waarom moet alles zo snel “persoonlijk” worden gemaakt en wat is daarmee aan de hand? Waarom kan er niet gewoon informatie worden uitgewisseld waarbij er wordt geaccepteerd dat er geen enkele absolute waarheid bestaat maar dat alles gewoon naast elkaar kan bestaan, aanvullend, ook als iets niet wordt begrepen? Hoe komt het dat mensen in deze tijd zo verzot zijn op drama, hysterie, (wed)strijd en vijandigheid? Iets wordt niet (meteen) begrepen en boem, er moet oorlog komen. Emotionele terreur!
Een persoon of een ego is niets anders dan een aangeleerd en met jezelf afgesproken setje verhalen. Het meeste, zo niet alles, dat komt na “ik ben …” is niet wat je bent omdat we niet kunnen weten wie of wat we zijn want dit hele universum is virtueel. Het is allemaal niet echt werkelijk op de manier zoals we dat graag geloven. Alles is alleen maar informatie, inclusief materie, die op verschillende manieren kan worden opgevat.
Het idee dat we ons “ik”-verhaal zijn dat heeft geleerd te moeten wedijveren met andere “ikken” en dat aangevallen denkt te kunnen worden door tonen die niet eens hoorbaar zijn is alleen maar een idee. Hoe komt het toch dat mensen vroeg of laat niets anders meer kunnen dan te denken dat ze met elkaar moeten gaan kibbelen omdat ze een ander zien als de bron van hun emoties? En als die emoties van een betekenis worden voorzien die niet bevalt, dan lijkt het wel alsof men denkt het recht te hebben om wraak te moeten nemen op degene die wordt gezien als de bron van de emotie die als ongewenst wordt ervaren. Emoties komen en gaan als golven op zee en ze betekenen op zich helemaal niets. Geen enkele emotie komt met een gefixeerd bordje waarop staat: deze emotie betekent dit of dat en dus moet je nu dit of dat gaan doen. Het zijn allemaal alleen maar aangeleerde verhalen en als zelfs al materie virtueel is, wat betekent dat dan voor iets abstracts zoals emoties of ervaringen die zich in ons bewustzijn voordoen?
het is geen discussie, het is gewoon een gegeven dat de waarschijnljkheidsgolf ineenstort bij observatie.
Dat zeggen ze zelfs in het filmpje, en als je goed luistert zie je dat daar geen bewustzijn voor nodig is.
En de foto gaat niet veranderen. Je kunt ook observeren door simpele machinerie, die kan aangeven of de kat nog leeft of niet. Dat is perfect te doen. Bewegingsdetector bijvoorbeeld, om maar iets te noemen. Zo’n ding kan ondubbelzinnig zeggen of de kat leeft of niet.
en, lezertje2002, het gaat wel degelijk over de toestand van de kat, levend of dood.
Die kat is overigens maar een verhaaltje om de zaken wat grafisch voor te stellen. De essentie is of deeltjes zich gedragen als een golf of als iets vast. Iedereen die beweerd dat bewustzijn nodig is, kent er niets van, zo simpel is het.
Nique, je mag mij eens een foto tonen die zich aanpast aan de persoon die hem bekijkt. Zoals ik al schreef, je kunt ook observeren met andere dingen dan een fototoestel, die direct uitsluitel kunnen geven over het feit of de kat al dan niet dood is, en die dingen zijn zo simpel dat je er erg moeilijk bewustzijn aan kunt toeschrijven (of je moet het begrip nogal willen rekken).
Dat verhaal van die kat is overigens een variant op de boom die valt, uit zen, en gaat over hetzelfde. De vraag is: als er een boom valt in het bos, en er is niemand om dat te horen, is er dan geluid? Het antwoord is even eenvoudig, je, en kunt dat geluid gewoon meten met een microfoon en opnemen op een cassette (ook een simpel ding). Netzomin als de foto zal er opeens een geluid van een vallende boom verschijnen op het bandje als iemand luistert. Magie is niet van deze wereld.
Het experiment van Schrödinger toont juist ondubbelzinnig aan dat er een waarnemer noodzakelijk is die duiding geeft aan wat er wordt gezien. De camera kan wel een foto nemen, maar geen betekenis aan geven. Het gaat er niet om of de kat dood of levend is, het gaat er om; leeft de kat, of is de kat dood?
De waarnemer geeft de betekenis aan het waargenomene. Als je dit niet begrijpt moet je de quantum-fysiica maar even links laten liggen. Wolfje heeft volkomen gelijk, er is een bewustzijn voor nodig! Dus een beetje minder hoog van de toren graag!
Reeds aan het begin van de 20ste eeuw voerde men experimenten uit die aantonen dat materie wordt beïnvloed door de bewuste daad van waarnemen.
O.a. John Wheeler, een niet onbelangrijke fysicus en tevens collega van Albert Einstein en Niels Bohr, ontdekte dat het menselijke bewustzijn niet alleen het heden vormt, maar ook het verleden. Hij is trouwens de bedenker van de term “zwart gat” en was gek op vuurwerk. We leven volgens hem in een participatief universum dat probabilistisch van aard is en niet deterministisch en waarin wij geen passieve waarnemers zijn maar actieve deelnemers. Er is geen sprake van objectieve causaliteit maar van subjectieve virtualiteit.
Het bekende experiment met de twee sleuven is reeds talloze malen over de hele wereld herhaald en het resultaat van het experiment hangt steeds af van de intenties van de onderzoeker. Wheeler bedacht een versie van dit experiment om aan te tonen dat onze waarnemingen in het heden ook een effect kunnen hebben op hoe een foton zich in het verleden heeft gedragen.
Subatomaire deeltjes vertonen ook eigenschappen van non-lokaliteit, net als grote moleculen (wat alweer veel dichter bij onze dimensie van ervaren komt).
beste,
Er is iets wat volgens mij volledig over het hoofd wordt gezien in de kwantumwereld en dus over de fundamentele bases van materie en paranormale bezigheden. Einstein gaf ons een hint. Het gedrag van kwantumdeeltjes was volgens hem spookie bussines. Waarom, omdat er een onverklaarbare reactie van twee kwantumdeeltes zou bestaan waar afstand geen rol speelt. Einstein en vele anderen, zelfs de wetenschap in deze tijd, komen er maar niet uit. Hoe kunnen deeltjes ongeacht de afstand direct met elkaar “communiceren”, wel daar is maar 1 reden voor. Kwantumdeeltjes zijn niet verbonden aan tijd, ze zijn hoe vreemd het ook mag klinken tijdloos. De enige reden dat afstand niet relevant is, is te verklaren als tijd geen rol speelt in het gebeuren, als er geen tijd is dan is afstand ook niet relevant.
Je verhaal over het feit dat je materie wil gaan sturen door gedachten is niet realistisch. Je geeft het in feite al zelf aan. Zodra er een waarnemer in beeld komt veranderen de uitkomsten, dit gebeurd omdat de waarnemer in een tijdspad zit en het deeltje wat je observeert niet. De mens zal met de huidige technologie nooit een goede waarneming kunnen doen met betrekking tot kwantumdeeltjes, want daar hebben we het uiteindelijk over, aangezien wij te aller tijde bij onze waarneming tijd laten verstrijken.
Is dit slecht nieuws? Absoluut niet, het kan zoveel verklaren. Als de kwantumwereld tijdloos is dan zul je inzien dat erop vele gebieden een antwoord is. De kwantumwereld heeft een verleden, heden en toekomst in één momentum. Er kan dus een god bestaan die alle gebeden aan hoort, tevens is er een hemel en hel mogelijk, de inertie van het universum kan worden verklaard, en geest verschijningen zijn voor mij dan ook niet meer fantasie.
Let wel ik heb niks met religie echter alles met creatie. De kwantumwereld is gecreëerd en alles erom heen is hier een voortvloeisel van Er was ooit een big bang, helemaal waar, maar de kwantumwereld zit eigenlijk nog in een spelden knop aangezien afstand niet relevant is. En al die geweldige paranormale zaken zijn in wezen heel normaal. Wetenschappers opperen nu dat de fotosynthese van planten een interactie moet zijn met kwantumdeeltjes, wel als planten dit kunnen dan kan de mens dit waarschijnlijk ook, denk hierbij aan de pijnappelklier.
Dat je met je geest nu materie wil verplaatsen is geweldig alleen je kan niet aangeven hoe je het gaat doen, veel oefenen gaat je echt niet helpen. Het leren begrijpen waarom materie er is en door welke deeltjes materie ontstaat lijkt mij wijzer dan wishfull thinking. Vergeet nooit dat materie in feite een grote illusie is, alles wat we aanzien voor materie is een reflectie van licht, zonder licht kunnen we ook geen materie detecteren. Materie bestaat voor 99,999% uit niets, enkele deeltjes draaien snel om elkaar heen en er ontstaat voor de mens een vaste vorm.
Uiteraard wens ik je toch veel succes en wil ik je het advies geven om vooral de nodige aandacht te besteden aan de pijnappelklier, dit is in mijn beleving een ondergewaardeerd ïets”. Door ons rationeel denken is de functie van de pijnappelklier geminimaliseerd en voelen wij mensen nog maar weinig zaken g goed aan.
grotendeels mee eens behalve met deze zin:
“Vergeet nooit dat materie in feite een grote illusie is, alles wat we aanzien voor materie is een reflectie van licht, zonder licht kunnen we ook geen materie detecteren”.
in het donker kan ik materie detecteren door het aan te raken. als ik in het donker met mijn kleine teen tegen het bed loop ben ik er zeker van dat zich daar materie bevindt 🙂
Er zijn inmiddels vele vele diverse onderzoeken geweest om dé link te maken en
leggen naar ‘fysiek’ en ‘meta-fysiek’ – oftwel, ons materialistische leven met de
5 zintuigen en een leven geneveld achter een ‘mysterieus’ paragordijn (6e zintuig?).
Hier een link van de UvA en de Keuzeknop in ons brein (.pdf download direct!!):
http://bit.ly/1tLMWeL
Youtube over de vrije wil (6 minuutjes):
https://www.youtube.com/watch?v=N6S9OidmNZM
Radiointerview met mij waar ik vertel over synchroniciteit/serendipiteit
(vanaf 22:20) en de vrije wil aansluitend over onderzoek MRi (vanaf 23:45):
https://soundcloud.com/marco-koers/meerradio-interview-marco
Welke weg is sneller?
Tijdens een onderzoek werd bij iemand van wie haar hersenpan was verwijderd
een stimulatie gedaan in de hersenen van de handzenuw (aanrakingsgevoeligheid).
Wordt de stimulatie in de hersenen eerder opgemerkt of wordt de aanraking van
de hand eerder opgemerkt door de patiënt?
De aanraking van de hand wordt eerder opgemerkt …….
Op het moment dat de onderzoekers het hersengebied van de handzenuw stimuleren –
door aanraking – moet het signaal nl. eerst van de hersenen naar de hand en dan weer
terug naar de hersenen voordat het wordt opgemerkt.
Wij mensen leven als het ware door bewustzijn heen waarop een vertraging
zit (2-7 sec). In Flow zijn betekend een 1 op 1 verbinding met je bewustzijn/Ziel en ons
Aardse leven. Is er dan een Zielenplan wat de weg uitstippelt? …… 🙂
Voor de liefhebbers – zie hier mijn lezing Paradogma waarin e.e.a. wordt toegelicht.
http://www.slideshare.net/MarcoKoers2
Allen, nog even een aanvulling.
Allemaal bekend met MK-Ultra? (Mind Kontroll).
Zie deze geweldige film op Youtube – The man who stare at goats:
http://www.youtube.com/watch?v=mUm24Mk6Pws
Hier de trailer zodat je even een idee krijgt ;-):
http://www.youtube.com/watch?v=LS-jutv-rh0
en deze docu waarop de film weer is gebaseerd:
http://www.youtube.com/watch?v=CAMIvDmWbQs
en ze zijn tot op heden nog steeds met deze materie bezig……
lijm snuiven is niet gezond en laad je hallucineren waardoor je denkt controle over materie te hebben en sommige denken zelfs dat ze kunnen vliegen
er zijn er genoeg die zweven in ieder geval 🙂
we are all in the matrix nothing is real and escaping in impossible
welnee, gewoon het juiste pilletje slikken en weg ben je 🙂
Ik lees weer een hoop onzin maar okay, ieder zijn zoektocht, had ik ook en nog steeds…
1. Werkelijkheid bevindt zich buiten ons kenvermogen*.
2. Quantummechanica is een nieuw wiskundig model om werkelijkheid te beschrijven.
3. Ruimte en tijd zijn psychische fenomenen van Homo Sapiens en onderdeel van zowel haar evolutie als de oude modellen welke waren gebaseerd op haar belevingswereld.
4. Bewustzijn an sich bestaat niet, beter te spreken van qualia**.
* naar filosoof Kant
* / ** wellicht zoektermen om nader onderzoek te plegen
wel, Kant had ongelijk. *
Filosofie is leuk, maar verder heeft het geen waarde.
Ruimte en tijd hebben helemaal niets met de mens te maken. Die zijn daar onafhankelijk van. Ook dieren ervaren ruimte en tijd.
Alles over bewustzijn is speculatief en niets meer.
* naar Dr. Why
Kenvermogen is een nog steeds gehanteerd begrip.
Dat wat wij niet kunnen kennen ligt buiten ons kenvermogen.
Of denk je dat Homo Sapiens alles kan kennen?
Gevalletje zelfoverschatting wellicht?
Wat betreft ruimte en tijd…
Dat denk jij maar stel je er wel vragen bij?
Blijkbaar zie je het nog steeds als absoluut terwijl het dus subjectief is…
Vandaar ook die quantummechanica…
Dat rekent toch heel anders…
Bewustzijn inderdaad speculatief maar heb je gelezen over qualia?
Al oude discussie…
Geen simpel bewustzijn maar qualia…
PS
Filosofie is noodzakelijk om te relativeren.
Alles zit in je hoofd.
Als je dat eenmaal beseft kan je veel grotere sprongen maken in de wetenschap.
Jouw werkelijkheid staat los van de werkelijkheid.
In onderzoek moet je er ook van uitgaan dat je niets weet en er altijd vanuit een eigen invalshoek tegenaan kijkt.
Consensus brengt ons tot elkaar maar is geen absolute werkelijkheid.
nee, we kunnen niet alles kennen, dat beweer ik ook niet. Daarom ook dat wetenschap niet alles onderzoekt, we kunnen slechts dat onderzoeken wat we op één of andere manier kunnen waarnemen (en ik gebruik dat begrip nogal ruim hier).
In de zin die jij bedoeld zijn ruimte en tijd inderdaad absoluut. Twee kilometer lopen voor mij is twee kilometer lopen voor jou, en evenzeer twee kilometer lopen voor de hond. En als we even snel lopen, dan zal het ook even lang duren. We kunnen het misschien anders ervaren, maar dat is het punt niet.
Je kunt de quantummechanica extrapoleren naar ons formaat, en dan zie je dat je ook alledaagse dingen krijgt. Op zich niet zo interessant. Wat op quantumniveau gebeurd is vreemd, maar dat is alleen zo op dat niveau.
Ja, ik heb gelezen over qualia. Dat is één van die dingen die met de huidige stand van zaken niet te onderzoeken valt, en er valt dus weinig zinnigs over te zeggen. Of misschien kun je er veel over zeggen, maar het is hypothese, mening, etc… Filosofie dus. Leuk voor bij een biertje met een paar vrienden.
Ik geloof niet dat filosofie nodig is om te relativeren. Ik kan doorgaans vrij goed relativeren. Ik relativeer het nut van filosofie heel erg 🙂
De rest is van post modernistisch gedoe, zoals “de werkelijkheid”. Als je er niet van uit gaat dat dingen zijn zoals je ze ziet of meet, dan kom je gewoon nergens. Het feit dat we allerlei machinerie hebben (waarvan een deel steunt op quantumtheorie en de relativiteitstheorie voor de werking) die effectief iets doet is bewijs genoeg dat wat we doen werkelijk is. Je kunt beweren bijvoorbeeld dat we het allemaal maar dromen, en dat is iets waar niets mee kunt aanvangen. Valt niet te ontkrachten, valt niet te bewijzen, en is dus in extremis irrelevant.
Bewustzijn ligt vooralsnog buiten het domein van de wetenschap. Als we ooit een computer kunnen maken die zelfbewustaijn heeft, dan is dat weer een probleem minder, aangezen we dan weten dat bewustzijn gewoon het gevolg is van iets fysisch (wat het uiteindelijk ook is, volgens mij). Of qualia, da’s misschien makkelijker 🙂
Volgens mij schrijven wij niet zo verschillend…
Paar kanttekeningen;
Ruimte hanteren wij 3 dimensies maar dat is een wiskundige keuze.
Tijd is eveneens wiskundig, je kan alleen beweging vaststellen.
Quantummechanica is verantwoordelijk voor het grote, niet alleen als bouwsteen maar ook voor verandering (waarom gebeurt iets en wat is de relatie tussen twee ogenschijnlijke objecten).
Het kent geen ruimte en tijd dus daar gaat het echt interessant worden. Op korte termijn en in jouw belevingswereld ervaar je causale verbanden. Maar houden die nog wel stand in het klein, het grote of over hele grote tijdspannes? Men denkt van niet.
Maar het probleem van de waarnemer is dat hij intrinsiek deel is van het heelal. Maw. je kan jezelf zowel in ruimte als tijd niet los zien van het geheel. Geen heelal zonder jou en tijdreizen kan sowieso niet.
Afijn, zomaar wat overpeizingen.
Nergens heb ik het over dromen.
De abstractie van het relativeren van het ogenschijnlijke absolute was treedje hoger.
Bewustzijn wordt historisch gezien veel betekenis aan gegeven maar wellicht is het niet meer dan de verwondering van de paradox dat jij in jouw hoofd zit en niet in die van een ander.
Misschien niet 🙂
Als je ‘t echt wiskundig goed wil hebben moet je over ruimtetijd spreken.
Het is een misvatting dat de quantumwereld geen tijd of ruimte kent. Het is een beetje gecompliceerd, maar dat idee komt waarschijnlijk doordat mensen de zaken in woorden willen weergeven en dat zo’n beeld altijd maar benadering is.
Het heelal is perfect onafhankelijk van mij, en de wiskundig laat tijdreizen wel toe. Het is nogal grof om te denken dat het heelal afhankelijk zou wezen van wie dan ook. Als ik er niet meer ben, zal ik het ook niet meer waarnemen en daarmee is mijn belevingswereld weg, maar de wereld is er nog.
Plato is al een beetje gedateerd 🙂
Ik zie die paradox niet.
Kwantumfysicus Anton Zeilinger van de Universiteit van Wenen heeft aangetoond dat zelfs grote moleculen (dus niet alleen maar subatomaire deeltjes) als waarschijnlijkheidsdistributie bestaan wanneer ze niet worden waargenomen. Op het moment dat waarneming of detectie plaatsvindt (waarvoor bewustzijn nodig is) worden ze een puntdeeltje in de tijd-ruimte zoals deze bestaat in de “werkelijkheid” die wij dagelijks waarnemen.
(artikel uit Scientific American)
dat is niet nieuw, en dat heb ik zelf ook al ergens aangegeven. Je kunt het zelfs op een voetbal toepassen 🙂
Detectie vergt geen bewuste waarneming (zoals door mensen). Dit is zoals steeds een poging om de mense op een podiumpje te zetten om aan te tonen hoe speciaal we wel niet zijn, en hoe geweldig geëvolueerd ten opzichte van andere levensvormen. Godsdienst vermomd als wetenschap.
Ik twijfel er nogal ernstig aan dat Anton daar bewustzijn bijgelseurd heeft. Gelieve me de passage uit het artikel aan te tonen waar hij dat doet.
negatief ,positief, slecht of goed , zij bestaan alleen maar in de illusie van het denken , men kan het noemen gespletenheid, [de mens splits zichzelf daarin] in ieder persoon waar deze golffunctie in functioneert werkt als een goed en slecht,, als men [positief]denkt, moet men ook een vergelijking hebben en deze bestaat in slecht/goed [negatief/positief] inderdaad werkt het ook als deeltjes IN EN MET DE Mens de golffunctie stort in , wanneer het word waar genomen ,natuurkundig gezien werkt het in en door de mens heen, in vormen van negatief/positief ,als beide word herkent ontstaat er een geheel nieuwe denkwijze in het denken en de vormen, wat men dan met deze denken creëert kan er een betere situatie of relatie ontstaat ,als men zelf zijn eigen negatieve ,positieve kant erkent en herkent waarin de mens denkt kan er een geheel ander golffunctie ontstaan, dat fotootje waar men een lepeltje kan buigen men de wil van de geest is een misleiding , geest bewustzijn, beleven en leven is gewoonweg een natuurkundige kracht waarin men deze beleeft denkt en handelt waarin men kan leren zien en beseffen, dat natuurkundig gezien het lichaam uit deeltjes bestaat , die gebaseerd is op de zelfde golffunctie waarin deze natuurkundige de werking uitlegt van golffuncties , hij legt in wezen de werking van negatief en positief uit die met de mens een spel speelt dit spelen doet het in zijn vorm waarin de mens zich verzet waardoor men een gespleten persoonlijkheid ontstaat waardoor het zichzelf als gescheiden gaat zien waarin we het ene [[positief] een meerwaarde toekent dan aan het andere ene [negatief] hoe meer inzicht ,hoe meer men zichzelf kan zien als een eenheid die gewoon natuurkundig gezien hoe deeltjes men elkaar omgaan en functioneert maar op zich zelf is het een illusie dat negatief ,positief bestaat het is wat de mens zelf eraan geeft om uit deze lijkende chaos een orde te vormen, dat doen we met woorden om het beter te begrijpen..om inzicht te verkrijgen is het nodig om het ene tegenover het ander te vergelijken…maar speel het niet te serieus , zeg maar, geef er niet te veel MACHT AAN , deze persoonlijke gespletenheid is de erfenis van vele voorouderlijke generaties waarin nog vele verkeren.. waarin de zienswijze als goed/slecht hebben geërfd.. de deeltjes wereld vertelt een andere werking zicht daarin geeft meer speelruimte niet al te serieus omgaan geeft meer begrip…kennis en kracht…
leuk verhaal, lekker kort ook! *ahum*
Nu zit ik alleen met een vraag die iemand mij ongetwijfeld kan beantwoorden.
Tijd bestaat niet volgens de kwantumtheorie….maar om van punt A naar B te geen moet er een weg afgelegd worden. het afleggen van die weg kost tijd…hoe kort ook tenzij iets op twee plaatsen tegelijk aanwezig is. Als iets op twee plaatsen tegelijk aanwezig is dan praten we over meerdere dimensies?
Maar dat betekend dan dat er in deze dimensie toch nog steeds maar 1 iets is mits er meerdere dimensies in elkaar overlopen?
Als het nu zo is dat er meerdere dimensies in elkaar overlopen dan zou dat nog steeds niet verklaren waardoor iets van punt A naar B zonder tijd zich zou kunnen verplaatsen omdat het daar al die tijd al is geweest dus dan praten we niet over tijdloosheid maar toch over iets dat er al is geweest en onveranderd is gebleven?
Dat zou dan alsnog niet verklaren waarom er tijdloosheid is want als er op een ander willekeurig punt hetzelfde zou moeten gebeuren dat zou betekenen dat er dus nog een dimensie zou moeten zijn waar dat iets op dat punt ook al bestond.
Kortom dan zou het erg druk moeten zijn omdat dat ene iets dan overal al is alleen dan in een andere dimensie…dan praten we dus ook nog steeds niet over tijdloosheid maar over iets dat er altijd al is geweest?
Misschien denk ik gewoon teveel en probeer ik tijdloosheid teveel te bevatten maar ik ben een beginneling op dit gebied maar het interesseert mij enorm omdat wij veel te weinig van onze capaciteiten gebruik maken (hersenen en pijnappelklier)
met de vriendelijke groente van hak!
beste ferry,
Op zich zit je er volgens mij niet ver naast, echter we maken het met meerdere dimensies en oneindig veel realiteiten iets te ingewikkeld. Ik ken alle theorieën over 9 of zelfs 11 dimensies en weet ik het wat voor meest waanzinnige constructies er al niet bedacht zijn. Laten we het gewoon een beetje logisch houden.
Mijn theorie gaat uit van twee zaken.
1. De kwantumfysica is een wereld met deeltjes die tijdloos zijn, echter ze verplaatsen zich wel. Het is al bewezen dat kwantumdeeltjes zich niks aantrekken van onze natuurwetten, dus kun je stellen dat ze niet vallen onder de noemer materie. Visualiseer jezelf als een kwantumdeeltje. Je kijkt op de klok en het is 12.00 uur, je besluit om maar eens een blokje om de wereld te lopen. Ondertussen praat je met mensen en uiteindelijk kom je weer terug in je huis en het is nog steeds precies 12.00 uur. Oftewel, vanaf het moment van de big bang tot aan het toekomstige einde van materie zal er voor jou geen tijd verstrijken, ondanks dat je er wel bent en interactie kan plegen met de wereld van materie.
2. Materie, dit zijn alle deeltjes groot of klein die zich wel houden aan de natuurwetten en daardoor in een soort tijdspad zitten. Zoals je misschien weet is tijd variabel, denk aan de ruimtetijd theorie van einstein. Echter deze theorie slaat alleen op materie en dus niet op kwantumdeeltjes.
En nu komt eigenlijk het gedeelte wat moeilijk is te bevatten. De aanwezigheid van materie is alleen mogelijk door het bestaan van kwantumdeeltjes. De fundamentele bases van materie zijn de kwantumdeeltjes, oftewel deeltjes die tijdloos zijn reageren met deeltjes die wel een vorm van tijd ondergaan. Een voorbeeld hiervan is de elektron. Een elektron draait om een atoom, echter dit blijkt niet een continu proces te zijn. De elektron is er dan wel en dan ook weer niet en als hij er niet is waar is hij dan wel op dat moment. Verschillende atomen gaan weer verbindingen met elkaar aan en zo ontstaat een molekuul en uiteindelijk ontstaat voor ons ook zichtbare materie, bijvoorbeeld wij mensen.
Maar nu gaan we echt diep en back to bases. Neem van alle verschillende kwantumartikelen 1 in aantal. We nemen een big bang en al deze enkele kwantumdeeltjes kunnen dan in theorie het hele universum vormen. Zij zijn door het niet onderhevig zijn aan tijd in staat om oneindig veel verbindingen aan te gaan.
Alleen al in de eerste seconde na de big bang is er dan een enorme hoeveelheid materie, zeer waarschijnlijk in gas vorm, ontstaan. In theorie zou je aan 1 boson of gods deeltje genoeg hebben om al de massa in het universum te creëren. Hier uit kun je dus concluderen dat als de elektron er even niet is hij niet in een andere dimensie zit maar om een ander atoom draait en ga zo maar door. Dit zou ook het inertie proces in het universum verklaren.
Wat als de mens nu ergens een mogelijkheid heeft om zichzelf als het ware in te tunen in deze kwantumwereld. Dit zou misschien mogelijk zijn echter alleen op niet materiële bases, we moeten dit dus gaan doen met ons bewustzijn, oftewel onze gedachten of onderbewustzijn. Misschien dat de pijnappelklier hier een functie heeft. Hiermee kunnen we wederom vele vreemde zaken uitleggen. Profeten die de toekomst voorspellen, geestverschijningen die vast zitten in hun momentum van het verlaten van de materiële wereld, bijna doodervaringen, reïncarnatie, collectief bewustzijn, out of body uittredingen en ga maar door en bedenk er zelf ook nog een paar.
De kwantumdeeltjes zijn het verleden, heden en toekomst in een moment. Zij zijn het framewerk van het hele universum en zijn tevens het antwoord op alles wat we nog niet kunnen begrijpen. We kunnen ze niet meten, alleen maar beredeneren.
Een mooi voorbeeld is het spleetexperiment met elektronen die ook nog door een muur gaan. Wetenschappers stonden versteld van het feit dat enkele elektronen die een te lage snelheid hadden om door die muur te komen er toch door heen gingen. Men moest concluderen dat deze elektronen die werden waargenomen eigenlijk elektronen zijn die een positie aannamen die alleen in de toekomst mogelijk zijn geweest. Het elektron had eigenlijk een extra boost van uit zijn toekomstige positie genomen om zo toch door de muur te komen. Hoezo verleden,heden en toekomst is een momentum!
Misschien kunnen we concluderen dat het universum in de bases tweedimensionaal is en dat door de vorming van materie en dus tijd er een derde dimensie wordt toegevoegd. Alle multidimensionale theorieën ten spijt.
Ik hou op want anders kan ik hier net zo goed een boek over schrijven. Let wel, dit is mijn theorie en het lijkt mij waarschijnlijk, niks meer en niks minder. Misschien dat de waarheid wel heel anders kan zijn. Ergens echt in geloven is nooit goed, je verkleint je denkwereld en staat dan niet meer open voor andere theorieën. Probeer altijd zelf na te denken en in deze wereld lijkt dat soms al zeer bijzonder.
Mooie uitgebreide uitleg.
Dankjewel.
Ik kan mij prima vinden in die theorie.
Zit alleen met dat stomme irritante “lepeltje” dat ikzelf ooit in meerdere bochten heb heen- en terug gedraaid. (In het bijzijn van anderen. Die het daarna zelfs met kracht niet voor elkaar kregen). Jammer jammer jammer, had ik het maar nooit gedaan, want ik kan het op een logische manier niet plaatsen.
En het is zo fijn als ik de idee heb dat ik “het” snap.
In mijn theorie:
“De wereld groeit met ons mee”. De werkelijkheid is relatief en groeit met “MIJ” mee.
Waarbij ik niet weet of er alleen een IK is die een ONS denkt of dat er een werkelijke gefragmenteerde ONS is.
Laat ik iets geks zeggen…de aarde was vroeger werkelijk plat omdat het “bewustzijn” het als plat ervaarde. Verder doordenkend zou je je kunnen voorstellen dat we ooit in 4D of multiD leven. En (net als nu) denken dat het zo altijd geweest was maar we zagen het niet. OF ik/we begrijpen dat de werkelijkheid wel degelijk 3D was en is meegegroeid met mijn/ons voorstellingsvermogen of bewustzijn.
quote artikel: ‘De waarneming beïnvloedde de fysieke realiteit van de deeltjes en deed de golffunctie ineenstorten.’
De grootste leugen ooit! Het is de meting op zich die het deeltje laat imploderen en niet de ‘waarnemer’!
Probeer eerst een beetje de zaken te verifiëren alvorens zaken als waarheid te poneren.
Je mag kijken en observeren en het bewustzijn zoveel mogelijk laten proberen om het deeltje te laten imploderen, het zal nooit of te nimmer gebeuren!!
Het gevoel en gemoed wordt de hele dag afgeleid! Door reclame tot en met nieuws, we kunnen op die basis geen goede/juiste wil tonen. Tot goede oplossing komen voor iets. De manipulerende reclame en politiek speelt hier handig op in, VERDEELDHEID veroorzaken.
De wil als waarnemer. Dan gaan we de goede kant op. Omdat we dan niet meer afgeleid zijn van het geraas van de wereld. De wil als waarnemer reageert zeer praktisch en is doelgericht op/in een specifieke situatie.
Ze laat je een oplossing voor een probleem maken waarvan je achteraf zegt, ik heb het niet bedacht, ik deed gewoon, ik weet niet waarom, maar het was precies het goede dat ik deed! En.. je kunt het je achteraf tot in detail herinneren! Zo helder is het voor ogen komen te staan.
Wat een onzin zeg! Er is alleen maar een bewustzijn dus het gene wat kijkt maakt onderdeel uit van het zelfde bewustzijn.