Wanneer we ’s morgens ontwaken worden we ons langzaam weer bewust van onze omgeving: het geluid van de lakens, de manier waarop ze aanvoelen en het binnenvallende licht.
Dat is slechts één aspect van ons ‘zelf’: de waarnemer van realiteit die een menselijk lichaam bewoont.
Terwijl we wakker worden komt het gevoel terug dat we een verleden, een persoonlijkheid en motivaties hebben. Ons ‘zelf’ is compleet, als de getuige van de wereld en drager van bewustzijn en identiteit.
Televisie-uitzending
Dit intuïtieve gevoel van het zelf is een fundamentele menselijke ervaring waar we geen moeite voor hoeven te doen. Het is echter niets meer dan een grote illusie. Bij nader onderzoek blijken veel aannames over het zelf-zijn niet te kloppen. Sommige denkers stellen zelfs dat er niet zoiets is als het zelf.
Niets lijkt zo zeker te zijn als het bestaan van ons zelf. We zijn wellicht sceptisch over de wereld om ons heen, maar hoe kunnen we twijfelen aan ons bestaan? Is die twijfel niet onmogelijk omdat er dan iemand moet zijn die ergens aan twijfelt? Wie is diegene?
Het lijkt logisch dat we in het heden leven. Het verleden is geweest en de toekomst is nog niet gebeurd. Zintuiglijke informatie bereikt ons met verschillende snelheden, maar wordt toch verenigd in één moment. Onze ervaring van de wereld lijkt op een televisie-uitzending. Het duurt even voordat de signalen ons toestel bereiken. Perceptie is niet ‘live’. Uit onderzoek blijkt dat het brein ons soms niet laat zien wat er een moment geleden is gebeurd, maar in plaats daarvan een heden voor ons creëert dat in feite nooit is gebeurd, net zoals het televisienetwerk op het laatste moment kan besluiten censuur toe te passen.
Rubberen hand
Sluit je ogen en stel jezelf de vraag: waar ben ik? Meestal zouden we zeggen dat we in ons lichaam zitten. We zien de wereld vanuit een uniek perspectief in ons hoofd en we denken daar verder niet over na. Wat als het brein ons slechts het gevoel geeft dat we een lichaam bewonen? Het feit dat we in ons lichaam leven betekent niet dat ons zelfbewustzijn is beperkt tot de grenzen van dat lichaam.
Eén van de eenvoudigste manieren om dit duidelijk te maken is het experiment in onderstaande video waarbij proefpersonen hun eigen handen niet kunnen zien. Op een tafelblad bevindt zich een rubberen hand. Eén van de handen van de proefpersonen wordt daarop aangeraakt terwijl ze kijken naar de stimulatie van de rubberen hand. Ze kregen daarbij het merkwaardige gevoel alsof de rubberen hand de eigen hand was.
Bron: Newscientist.com
Gerelateerd:
- De hersenmechanismen van het zelfbewustzijn
- Menselijke geest zetelt niet in hersengebieden
- Het universum is een ‘gigantisch brein’
- Heeft de zee bewustzijn?
- Waarom je bewustzijn de grootste kracht in het universum is
‘Stop nu de uitrol van 5G en doe eerst serieus onderzoek, voor het te laat is’
De geplande monsteruitgaven voor het terugdringen van CO2 zijn niet bedoeld om de planeet te redden. Dit is de werkelijke reden
De kritische burger is het zat. Dit zijn de tekenen van verzet tegen het doorgeslagen elitaire beleid
Vader in tranen: Mijn 17-jarige zoon is gestorven door de Pfizer-prik
Veiligheidsdiensten Sri Lanka wisten dat dodelijke aanslagen ophanden waren. Zat iedereen te slapen of is er meer aan de hand?
Wanhopige docente doet oproep: ‘Stop met deze tweedeling!’
Elon Musk: “Automatisering maakt universeel basisinkomen onvermijdelijk”
Spaargeld beleggen en verhandelen op 3 lucratieve manieren
Maak kennis met de man die IS financiert: Bilal Erdogan, de zoon van de Turkse president