Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarSommigen menen dat de spookverhalen die in Japan de ronde doen direct gerelateerd zijn aan de tragische gebeurtenissen op 11 maart 2011, toen het land werd getroffen door een verwoestende aardbeving en een tsunami.
Volgens de officiële cijfers lieten 20.000 Japanners die dag het leven. Sommige slachtoffers verdwenen met huis en haard in zee. Het is geen verrassing dat veel mensen geloven dat hun overleden familieleden geen rust hebben kunnen vinden. Er zijn nog altijd 3000 mensen vermist en 500 lichamen nog niet geïdentificeerd. Zelfs al worden er lichamen geïdentificeerd, zijn er geen familieleden meer om de resten op te eisen.
Boeddhisten menen dat deze zielen gevangen zitten, nog vastzitten aan de fysieke wereld en niet in staat zijn om de reis naar het paradijs te beginnen. Volgens overleveringen blijven ze in deze staat tot hun lichaam wordt gevonden, hun botten worden gecremeerd en hun urn wordt bijgezet in het familiegraf, wat de poort is naar de geestenwereld. In Japan doen veel verhalen de ronde over boze of verdrietige geesten die in sommige gevallen op zoek zijn naar familieleden.
Op de Tohoku-universiteit in Sendai worden de verhalen gecategoriseerd. Er zijn verhalen over een taxichauffeur die een man naar een adres bracht wat niet meer bestond. Toen hij in zijn spiegel keek bleek de man te zijn verdwenen. Een andere taxichauffeur weigert het getroffen gebied binnen te rijden uit angst een geest op te pikken. Een brandweerkazerne bleef maar telefoontjes krijgen uit gebieden waar alle huizen waren verwoest door de tsunami. Nadat brandweerlieden op locatie voor de slachtoffers hadden gebeden, kwam er een einde aan de telefoontjes.
In Japan is sprake van een ongekende vraag naar boeddhistische, christelijke en shintoïstische priesters. Overal in de getroffen gebieden doen spookverhalen de ronde. Veel mensen lijden aan overlevingsschuld en bijna iedereen heeft wel een familielid verloren of kent iemand die een familielid heeft verloren. Sommigen zullen hun geliefden wellicht nooit terugvinden. Mensen moeten een manier zien te vinden om dit soort traumatische gebeurtenissen te doorstaan. Voor sommigen is het een geruststellende gedachte dat de slachtoffers van de ramp zich nog steeds onder hen bevinden.
6-3-2014 bron: Top Secret Writers
Interessant
Ik vraag mij wel eens af hoe dit in de vernietigingskampen is uit de tweede wereld oorlog, volgens mij zullen daar toch weinig mensen rust kunnen hebben die daar uitgemoord zijn.
Ik heb daar eigenlijk nooit iets van vernomen, weet iemand daar misschien meer over?
[quote name=”W.J. Kes”]Ik vraag mij wel eens af hoe dit in de vernietigingskampen is uit de tweede wereld oorlog, volgens mij zullen daar toch weinig mensen rust kunnen hebben die daar uitgemoord zijn.
Ik heb daar eigenlijk nooit iets van vernomen, weet iemand daar misschien meer over?[/quote]
ik geloof er zelf niets van maar heb eens een artikel gelezen over een reporter die na een bezoek aan zo een kamp de bossen er rondom introk en werd getrakteerd op ijzingwekkende angstkreten, gehuil en andere geestachtige verschijnselen en daar nooit meer wou terugkeren…
Nee, maar Boeddisten kijken anders naar het leven en de dood als westerse mensen en denk dat ze ook meer voelen als wij.
Ze leven meer met dood en leven als wij. Maar dat is mijn mening. Ik zeg meer gevoel, hier heerst dat niet wij zijn gevoelloos geworden althans de meesten onder ons wij voelen niets meer aan.Wij doden beesten op de meest gruwelijke wijze en eten ze dan ook nog op en vinden het lekker ! Ja…..dat doodt ook je gevoel ! Dit is een nadenkertje !
Liefs allemaal en trusten
[quote name=”W.J. Kes”]Ik vraag mij wel eens af hoe dit in de vernietigingskampen is uit de tweede wereld oorlog, volgens mij zullen daar toch weinig mensen rust kunnen hebben die daar uitgemoord zijn.
Ik heb daar eigenlijk nooit iets van vernomen, weet iemand daar misschien meer over?[/quote]
loop eens door een van de vernietigingskampen en stel je hart open , is niet te beschrijven, wat een vreselijke onrust daar op veel plaatsen heerst.