Bette Dam werkte meerdere jaren als correspondent in Afghanistan. Van 2009 tot 2014 woonde ze in Kabul en deed ze verslag voor onder meer NRC.
Begin dit jaar publiceerde ze haar boek ‘Op zoek naar de vijand’, waarin ze verslag doet van haar onderzoek naar Talibanleider Mohammed Omar.
Ze kwam tot de ontdekking dat deze gevreesde leider helemaal niet door één deur kon met de door de Amerikanen gezochte Osama bin Laden.
Mocht niet
Sterker nog: Omar wilde het liefst een wapenstilstand sluiten met de Amerikanen.
Al drie maanden nadat de Amerikanen na 9/11 Afghanistan waren binnengevallen, wilden de Taliban zich overgeven.
Dat mocht niet van de Amerikaanse minister van Defensie Donald Rumsfeld.
Bevestigd
Hij intimideerde de Afghaanse president Hamid Karzai in een telefoongesprek en dwong hem verder te vechten.
Er gebeurt niets zonder mijn toestemming, aldus Rumsfeld.
Dam kreeg dit bevestigd van Karzai zelf. Diezelfde Karzai claimde recentelijk dat de VS in zijn land samenspande met terreurgroep IS.
Geen terroristen
Toenmalig premier Jan-Peter Balkenende wilde niet reageren op vragen van Dam ‘omdat hij liever niet terugkijkt’.
De journaliste onthult dat er in 2001 in Afghanistan geen terroristen waren die ons in het Westen wilden aanvallen.
Dam stelt dat de pers ‘een stuwende rol heeft gehad in het gaande houden van de oorlog’ door eenzijdig de visies van de Amerikaanse en Nederlandse militairen te belichten.
Bekijk het gesprek hieronder:
Klokkenluiders: drugskartels organiseren fundraisers voor ambtenaren
Zweden streeft naar contantloze samenleving (video)
Yangsi: reïncarnatie is slechts het begin (video)
De overheid heeft weerwapens ingezet. Deze complottheorieën doen de ronde over de verwoestende orkaan Dorian
Piloten kunnen niet meer vliegen vanwege vaccinatieschade: zo erg is het gesteld
Hoe werkt liefde precies?
Dit zei Kees van der Staaij vorige week over ontbreken juridische basis van avondklok
‘Bilderbergconferentie laat het faillissement zien van de legitimiteit van onze politieke orde’
‘Sleep verantwoordelijke bankbestuurders voor de rechter’