Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarDe satellieten Ebb en Flow zijn volgens plan neergestort op de maan, zo laat het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA weten.
Als we de ruimtevaartorganisatie mogen geloven stortten ze tegen een berg bij de noordpool van de maan. De crash vond plaats buiten het zicht van de aarde.
De plek is vernoemd naar Sally Ride, zij was in 1983 de eerste Amerikaanse vrouw in de ruimte en kwam afgelopen zomer te overlijden.
Interne structuur
Met de crash komt een einde aan de GRAIL-missie. Ebb en Flow (eb en vloed) draaiden anderhalf jaar in een baan om de maan. Ze brachten de zwaartekracht in kaart die op aarde eb en vloed veroorzaakt. De missie kostte in totaal 496 miljoen dollar (377 miljoen euro).
Wetenschappers hebben met dank aan de tweelingsondes inzicht gekregen in de zwaartekrachtvelden van de maan. Ze hopen aan de hand van de gegevens de interne structuur van de maan te kunnen onderzoeken en hypotheses over de geboorte en evolutie van de natuurlijke satelliet te kunnen testen.
Herschel
Omdat de brandstof bijna op was besloot NASA de sondes te laten neerstorten. Op het moment van de inslag hadden de satellieten, elk ter grootte van een wasmachine, een snelheid van 6000 kilometer per uur.
Ruimtetelescoop Herschel van de Europese Ruimtevaartorganisatie wacht eenzelfde lot. Men overweegt de telescoop namelijk op de maan te laten storten. Volgens de Russische krant Pravda begint het erop te lijken dat mensen de maan langzaam maar zeker veranderen in een buitenaardse vuilstort.
Bron: Pravda.ru
Interessant
Bij elk technisch ontwerp is vanaf het begin de situatie van de “End of Life” terdege is bekeken.
Wanneer wij een puinhoop maken van de ruimte om onze planeet heen, dan dient naar mijn mening tenminste de VN strakke voorwaarden te stellen, nog vóórdat zo’n ontwerp goedkeuring krijgt van zijn opdrachtgevers.
Nu kan één (militaire) organisatie, zonder blikken of blozen het nageslacht met een probleem opzadelen door ongestraft bommen tot ontploffing brengen en milieuschade aan te richten.
Ik denk niet dat er maanmannetjes zijn die daarvan last zullen hebben.
De maan ziet er al uit als een vuilstortplaats, Mars ook.
Als student aerospace engineer wil ik toch even kwijt dat het véél beter voor het milieu is om die dingen neer te laten storten dan extra brandstof mee te nemen om de missie ergens anders te laten eindigen. Het meenemen van één extra liter brandstof kost namelijk vele extra liters om te lanceren. Verder is het mijn mening dat het ook maar enigszins toe doet dat er materialen van ruimtemissies op de maan terecht komen. Wat maakt het nou uit of er ruimtepuin landt of onschadelijk mensgemaakt materiaal. Wij als mens definiëren wat puin is maar het maakt natuurtechnisch niets uit.
Wel vervelend is het als ruimtepuin in een baan om de aarde blijft hangen waardoor het een gevaar wordt voor andere missies.