Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarVoor zover we weten heeft tijd altijd bestaan. Maar wat is tijd nu werkelijk? En kan tijd na hoogte, breedte en lengte worden gezien als een vierde dimensie?
Joseph Glenn Jessome van de Jessome Society ging tijdens een nieuwe aflevering van CounterThink in op deze vragen.
Jessome noemt de oerknaltheorie een ‘katholieke, creationistische mythe’. De beroemde studie die als bewijs wordt gezien voor de oerknal bleek grotendeels gefinancierd te zijn door de Pauselijke Academie voor de Wetenschappen van het Vaticaan, onthult hij.
Katholieke kerk
Hij stelt verder dat de bestseller ‘A Brief History of Time’ van Stephen Hawking werd gefinancierd door de katholieke kerk.
De oerknaltheorie suggereert dat het universum uitdijt en dat tijd is ontstaan toen het universum dichter werd.
Jessome begon zich af te vragen of tijd wel bestaat. Hij zegt dat het niet in de vierde dimensie kan bestaan omdat je tijd niet kunt uitbeelden.
Oorzaak
Als tijd een eigenschap van de ruimte was, zou het ‘ruimtelijk en toonbaar’ moeten zijn en zou ‘de structuur ervan het hiërarchische patroon van de vorige dimensie moeten volgen’.
Uit Jessome’s model blijkt dat tijd niet wordt veroorzaakt door ruimte, maar de oorzaak is van alle fysieke veranderingen.
Vol fouten
De voormalige wiskundeleraar stelt verder dat tijd de oorzaak is van beweging, zwaartekracht en bewustzijn.
In het interview merkt Jessome op dat Albert Einstein zelf heeft toegegeven dat het concept algemene relativiteit vol fouten zit.
Bekijk het interview hieronder:
Interessant
Jessome noemt de oerknaltheorie een ‘katholieke, creationistische mythe’. Als Christen en gelovige in het Scheppingsverhaal ben ik het hier niet mee eens.
Als ik naar de sterrenhemel kijk en ik zie een ster die bv. op 1 miljard lichtjaren van de aarde staat en ik zie daarachter een ster die bv 8 lichtjaren verwijderd is dan weet ik dat de oerknal, uitgaande dat ons universum 12 miljard jaren oud zou zijn, daar 4 miljard jaren achterlicht. Dit verhaal gaat voor elke richting waar ik heen kijk. Overal om mij heen is dus de oerknal. Ik zit dus in het centrum van de oerknal waar geen tijd kan zijn. Dit heeft Einstein vastgesteld. Ik zit dus in iets dat een eeuwigheid kan zijn.
Volgens de Bijbel bestaat het universum 6000 jaar maar de bijbel houdt er geen rekening mee dat tijd geen constante is en afhankelijk van de massa. De tijdsnelheid wordt op satellieten, die rond de Aarde draaien, daarom bijgesteld (langzamer) omdat de aantrekkingskracht van de Aarde daar lager is dan hier op de grond. Op de Zon is er een heel andere tijdrekening dan hier op aarde en daarmee kan Methusalem 950 jaar oud geworden zijn, misschien 950 omwentelingen van de Aarde rond de Zon, ongeacht de snelheid van de tijd in die tijd.
Wat het Vaticaan dus heeft onderzocht en vastgestel is dan ook niet in strijd met de creatietheorie en tot nu toe een bruikbaar iets.
Quote: “Als tijd een eigenschap van de ruimte was, zou het ‘ruimtelijk en toonbaar’ moeten zijn en zou ‘de structuur ervan het hiërarchische patroon van de vorige dimensie moeten volgen’.”
Als ruimte en tijd niet onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, hoe verklaart hij tijddilatatie dan? Het is aangetoond dat een kromming van de ruimte een effect heeft op de tijd. Een klok in het internationale ruimtestation ISS heeft bijvoorbeeld niet dezelfde tijd als een klok op aarde. GPS satellieten moeten vanwege tijddilatie ook regelmatig gesynchroniseerd worden met klokken op aarde, anders klopt de plaatsbepaling niet meer. Tijd en ruimte kunnen niet los van elkaar gezien worden, en daarom noemen we het ook ruimte-tijd.
Zodra er beweging is …. is er tijd
Laat ik het eens proberen . Tijd is een product van geest en materie . De geest is als een onzichtbare ruimte met grote en kleine programma’s die door elkaar heen lopen , en dat geeft invloed op de materie . De materie ( ofwel de begeerte die het heeft) vertraagt wat zij absorbeert (deze programma’s) en dat resulteert in de ervaring van tijd .