Natuurkundige levert wiskundig bewijs dat zwarte gaten niet bestaan

Help anderen door deze informatie met anderen op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Zwarte gaten spreken al geruime tijd sterk tot de verbeelding. Ze staan voor het grote onbekende. Het zijn de zwartste en zwaarste objecten in het universum van waaruit zelfs licht niet kan ontsnappen. Alsof dat nog niet bizar genoeg is, heeft een wetenschapper nu wiskundig bewijs geleverd dat zwarte gaten niet bestaan.

Hoogleraar natuurkunde Laura Mersini-Houghton van de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill heeft aan de hand van twee theorieën aangetoond dat zwarte gaten niet kunnen bestaan. Het onderzoek dwingt wetenschappers de structuur van ruimtetijd en de oorsprong van het universum te herzien.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

“Ik ben nog steeds in shock,” zei Mersini-Houghton. “We bestuderen dit probleem al meer dan 50 jaar. We hebben veel om over na te denken.” Al tientallen jaren wordt gedacht dat zwarte gaten ontstaan na de ineenstorting van een grote ster.

De zwaartekrachttheorie van Einstein voorspelt het ontstaan van zwarte gaten, maar een fundamentele wet van de kwantumtheorie stelt dat informatie niet uit het universum kan verdwijnen. Dit leidde tot The Black Hole War, het debat over de vraag of informatie die in een zwart gat valt voor altijd is verdwenen of in een andere vorm blijft bestaan. Als informatie zou verdwijnen, zou dit vergaande consequenties hebben, namelijk dat de kwantummechanica geen recht van bestaan heeft.

In 1974 liet Stephen Hawking aan de hand van de kwantummechanica zien dat zwarte gaten straling uitzenden. Sindsdien detecteren wetenschappers ‘vingerafdrukken’ in de kosmos die overeenkomen met deze straling. Ze gaan er vanuit dat het zwarte gaten zijn.

Mersini-Houghton en Hawking zijn het erover eens dat een ster Hawkingstraling produceert als hij onder zijn eigen gewicht abrupt ineenstort. Terwijl de ster straling uitzendt verliest hij ook massa, tot het punt waarop hij te weinig massa heeft om nog een zwart gat te kunnen worden.

Voordat een zwart gat gevormd kan worden, zwelt de stervende ster nog één keer op om vervolgens te exploderen. Mersini-Houghton heeft berekend dat een singulariteit en een waarnemingshorizon nooit daadwerkelijk ontstaan. Haar conclusie is dan ook dat zwarte gaten niet bestaan.

Veel natuurkundigen en astronomen geloven dat ons universum is ontstaan uit een singulariteit die na de Big Bang begon uit te dijen. Als singulariteiten niet bestaan, moeten natuurkundigen hun ideeën over de oerknal herzien.

“Natuurkundigen hebben deze twee theorieën – de zwaartekrachttheorie van Einstein en de kwantummechanica – al decennialang tevergeefs geprobeerd te verenigen, maar in dit scenario worden beide theorieën in harmonie samengebracht,” zei Mersini-Houghton. “En dat betekent nogal wat.”

[University of North Carolina]

Lees meer over:
big bang Einstein kwantummechanica oerknal ruimtetijd singulariteit waarnemingshorizon zwaartekracht zwart gat