Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarHet is verschillende mensen opgevallen dat het Wereld Natuur Fonds met twee monden lijkt te spreken. Het WWF uit zich groen en politiek correct, maar denkt er tegelijk heel anders over.
Toen Foodlog schreef dat de Amerikaanse WWF-topman Jason Clay verhalen houdt die heel nadrukkelijk verdere intensivering van de kippenhouderij bepleiten, ontkende de Nederlandse organisatie met het Panda-logo dat ten stelligste. Toch toont onderstaande video glashard aan dat het wél het geval is.
Op verzoek van het Oostenrijkse veevoerbedrijf Biomin zei Clay dat we alleen vlees kunnen blijven eten als we daartoe genetisch geoptimaliseerde dieren houden in intensieve afmestsystemen. “We kunnen niet meer land creëren, hoe graag we dat ook zouden willen. En biologische productie (dat veel land vraagt) kan daarom nooit de oplossing zijn om de groeiende bevolking te voeden. We moeten de huidige productie op zijn minst verdubbelen. En dat kan alleen met intensieve productiesystemen,” zei Clay, die pleit voor het doorgaan met de ‘plofkip’.
Heulen met de industrie
De Britse krant The Guardian schreef onlangs over het visserijgevecht tussen het WWF en Greenpeace. Laatstgenoemde beschuldigt het WWF ervan te heulen met de industrie. Onder eindverantwoordelijkheid van het WWF wil een submerk van tonijnvisser John West bekijken hoe vermijdbare visvangst kan worden voorkomen. John West mag bepalen wat economisch haalbaar is. Wat ecologisch noodzakelijk is, komt op de tweede plaats.
Het lijkt er sterk op dat tonijnvissers onder eerder gemaakte afspraken uit proberen te komen en dat het WWF zich er als dekmantel voor leent om dat te bereiken. Daar steekt Greenpeace dan weer een stokje voor.
Het WWF leeft niet alleen van donateurs, maar ook van giften van grote bedrijven. Donateurs geven gemiddeld een paar tientjes, terwijl de grote bedrijven met cheques van enkele honderdduizenden euro’s komen. Een dergelijk verdienmodel maakt nogal uit voor je geloofwaardigheid als niet-gouvernementele organisatie, schrijft Foodlog.
Al lange tijd zijn er kritische geluiden over het WWF te horen. De organisatie toont zich meedenker in het kamp van de gevestigde belangen. De Panda lijkt zijn positie te gebruiken om vanuit de haalbaarheden met bedrijven mee te denken en van daaruit te onderhandelen met het publiek. “Wij bemiddelen voor bedrijven en niet namens u, particuliere donateurs.”
Foodlog vraagt zich af of het WWF nog wel een functie heeft, nu blijkt dat ze de belangen van de zittende klasse zo zwaar laat meewegen in haar werk, maar daar onduidelijk over is.
[Foodlog]
Interessant
Dat idee had ik al toen die koning van Spanje gesnapt was met het neerknallen van weerloze olifanten terwijl hij een groot beschermheer was van het WNF. Toen ging er bij mij al een belletje rinkelen.
Het logo van de panda. de panda is een bedreigt diersoort.
Als ik de berichten die zo links en rechts voorbijkomen goed tussen de regels door weet te filteren,
dan gaan de grote jongens ook vallen, en daarmee het WWF ook.
dus uiteindelijk hebben ze een passende logo uitgekozen.
de panda’s, bedreigt door de mens, en nu de mens en diens corporatie’s ook bedreigt door de mens… hoe ironisch.
De panda was volgens de Chinese geschiedenis duizenden jaren geleden al zeldzaam! Sterker nog, de bamboe etende beer werd lange tijd gezien als een mythe! Net zoals vleesetende planten, complete onzin volgens de wetenschap! Er is bijna 60 jaar gezocht naar een levende panda. De mens heeft (bij hoge uitzondering) niets met het uitsterven van de panda te maken!
Grote jongens bijten elkaar niet. Geweldig toch, met zn allen jagen. Dat deed de adel al in de UK, fox and hounds pubs herinneren daar nog aan.
Na de jacht gaan we met zn allen gezellig ALLES doen wat God verboden heeft. Kost dat t barst, maar rombom wat maal ik erom, we zijn stinkend rijk, dus niet van dat benauwde.