“Bestaan van de ziel niet in strijd met natuurkundige wetten”

Help ons door dit artikel met vrienden op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Theoretisch natuurkundige Henry P. Stapp van de Universiteit van Californië-Berkeley werkte samen met enkele grondleggers van de kwantummechanica. Hij zegt dat het bestaan van de ziel past binnen de wetten van de natuurkunde.

Het is niet waar dat geloof in de ziel onwetenschappelijk is, aldus Stapp. Het woord ‘ziel’ verwijst naar een persoonlijkheid die onafhankelijk is van het brein of de rest van het lichaam en die na de dood blijft bestaan.

Stapp legt uit dat de grondleggers van de kwantummechanica de wereld in tweeën moesten opdelen. Aan de ene kant kon de klassieke wiskunde de fysieke processen beschrijven, aan de andere kant beschrijft de kwantummechanica een rijk ‘dat niet geheel kan worden verklaard door fysisch-geografisch determinisme’.

Om de onzichtbare kwantumwereld zichtbaar te maken bestuderen wetenschappers de effecten die het kwantumsysteem heeft op de fysieke processen. De keuze die een onderzoeker maakt blijkt hierbij een sleutelrol te spelen. De keuze van een waarnemer die met het kwantumsysteem werkt heeft invloed op manifestaties in de fysieke wereld.

Stapp legde deze wisselwerking tussen een wetenschapper en zijn experiment als volgt uit: “Het is net als een blinde man met een wandelstok: als hij de stok losjes vasthoudt is de grens tussen de persoon en de externe wereld de ruimte tussen de hand en de stok; maar als hij de stok stevig vasthoudt wordt de stok onderdeel van het onderzoek: de persoon denkt dat hij de punt van de stok kan verlengen.”

De fysieke en mentale wereld zijn op een dynamische manier met elkaar verbonden. Het bewustzijn en het brein kunnen los van elkaar bestaan, maar toch verbonden zijn door de natuurkundige wetten, aldus Stapp. Hiermee is een eeuwenoud probleem opgelost – de ogenschijnlijke noodzaak om het bewustzijn gelijk te stellen aan het brein of het brein dynamisch afhankelijk te maken van het bewustzijn.

Stapp zei dat een persoonlijkheid van een overleden persoon zichzelf kan hechten aan een levend persoon, iets wat ook wel bezetenheid wordt genoemd. Dit is volgens hem niet in strijd met de natuurkundige wetten. Klassieke natuurkundigen kunnen intuïtie afdoen als een bijproduct van menselijke verwarring, maar de wetenschap zou in plaats daarvan de fysieke effecten van bewustzijn als een fysiek probleem moeten erkennen, aldus Stapp.

Hij ziet om zich heen dat steeds meer mensen zich identificeren met hun lichaam, terwijl we meer zijn dan ‘machines van vlees en bloed’. Stapp schreef dat veel mensen niet zichzelf maar een mechanisch proces in hun lichaam verantwoordelijk houden voor hun daden. Ze zeggen dingen als ‘mijn genen hebben me hiertoe aangezet’ of ‘ik heb dit gedaan vanwege mijn hoge bloedsuikerspiegel’.

Stapp verwees naar het geval van de Amerikaanse politicus Dan White uit San Francisco, die in 1978 burgemeester George Moscone en collega Harvey Milk vermoordde. Hij werd veroordeeld wegens doodslag in plaats van moord omdat psychiaters hadden verklaard dat hij depressief was, junkfood en gesuikerde dranken als Coca-Cola was gaan consumeren en op de automatische piloot had gehandeld.

[Epoch Times]

Lees meer over:
bewustzijn intuïtie kwantummechanica natuurkunde persoonlijkheid ziel