Het holografisch principe leert ons dat een tweedimensionaal oppervlak alle informatie bevat die nodig is om een driedimensionaal object, bijvoorbeeld het universum, te beschrijven.
Data die een beschrijving van een object in de ruimte – een mens of een komeet – bevatten kunnen verborgen zijn in de echte platte versie van het heelal.
In een zwart gat worden alle objecten die erin vallen gevangen door oppervlakteveranderingen, wat betekent dat de objecten worden opgeslagen als ‘geheugen’ of als data, in plaats van een fysiek voorwerp.
Het hele universum kan worden gezien als een ‘tweedimensionale structuur die wordt geprojecteerd op een kosmologische horizon’. Anders gezegd: het universum dat wij denken te bewonen is een 3D-projectie van een 2D-parallel heelal.
Japanse onderzoekers hebben onlangs wiskundig bewijs geleverd waaruit zou blijken dat het holografisch principe correct is. In 1997 suggereerde theoretisch natuurkundige Juan Maldacena dat het universum bestaat uit negen dimensies ruimte en één dimensie tijd.
Gerelateerd:
- Parallelle universa: veel verschillende werelden (video)
- Het universum is een ‘gigantisch brein’
- We kunnen testen of we in een computersimulatie leven
- Leven we in een virtuele werkelijkheid?
- Wat als we in een computersimulatie leven?
Vaarwel, het was fijn jullie gekend te hebben
Unieke tombes gevonden in de Filipijnen
Zorgen over wijziging wetsvoorstel: ‘Hugo de Jonge wil ons medisch geheim afschaffen’
Wat zit er achter het energieweerbericht met daarin ‘gunstige tijdstippen’ voor stroomgebruik?
“Prins Charles gefascineerd door graancirkels”
Nieuw-Zeeland voert gedeeltelijke vaccinatieplicht in: ‘Doodeng’
Saturnus in Schorpioen: tijd van waarheid
Dit is de bizarre rechtvaardiging voor de levering van verboden clustermunitie aan Oekraïne
Timmermans krijgt zijn zin, de burger levert in: ‘Zéér onverstandig’