Om deze reden kun je maar beter ver uit de buurt van windmolens blijven

het voor het menseluk oor te hoge als ook het te lage geluid zijn er, net als voor het oog het zicht bare en niet zichtbare licht er is.
Fabrikanten maken steeds meer gebruik van deze boven en ondergrenzen.
stofzuigers vaarwassers en nog meer te bedenken machines geven de mens steeds minder geluid overlast in het hoorbare gebied.
De last hier van is al onderzocht in ultra sonore geluid, dat heeft in de 60er jaren ook voor veel raadsels gezorgd in de toen der tijd zijnde ultrasonorebeveiligingsdetectoren welke veel hoofdpijn en soms ook misselijkheid veroorzaken, het onderzoek hier naar heeft een 10tal jaren geduurd voor dat men door had dat de klachten gelinkt konden worden aan de ook overdag functionerende detectoren. in veel kantoren.
dit probleem is op gelost door deze detectoren alleen buiten de kantoortijden in/aan te schakelen.
Daar tegen over wilde geen hond (het dier) in een kantorruimte die voor zien waren van ultrasonedetectoren deze dieren konden het geschreeuw wat de detectoren uitspuugden wel horen en betraden de ruimte dan ook niet graag.
Vraag mensen naar windmolen geluid en de meeste zeggen dan dat als onheilspellend te ervaren. Daarmee heb je dan ook het karakter van dit geluid op de mens zo als “er komt iets op je af, en toch niet” steeds weer. dit activeert jou oerinstinct waakzaam opletten dat energie vreet.
Het zelfde kan je bij een paard zien als er een wild dier op zijn/haar hun rug springt dan gaat het paard dit er trachten af te werpen, door training en de juiste leermeester kan je het paard wel onder geschikt maken aan een bestuurder op zijn rug.
Blijft over in hoe verre windmolens mee werken om mensen lees natuurlijk persoon ondergeschikt te maken.

commentaar verbeterd mijn visie,
namastè