Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarHet geluid van de wieken van windmolens kan een gebied in het brein triggeren dat wordt gelinkt aan emoties, zo hebben wetenschappers van het Max Planck Institute for Human Development in Berlijn ontdekt. Het gaat specifiek om een deel van het brein dat gevaar aanvoelt.
Critici waarschuwen al geruime tijd voor de negatieve impact van windmolens op de fysieke en mentale gezondheid en de nachtrust. Hoewel we de laagfrequente geluiden van windturbines niet horen, worden ze wel opgepikt door het brein.
Onhoorbare geluiden
Uit hersenscans is gebleken dat geluiden onder de gehoordrempel toch worden opgevangen door de auditieve cortex, het deel van de hersenen waar geluidsprikkels worden verwerkt. Ook het deel dat wordt geassocieerd met emoties werd actief toen de ‘onhoorbare’ geluiden in een lab werden afgespeeld.
Mensen die in de buurt van windmolens wonen klagen vaak over slaapproblemen en andere negatieve effecten, die, zo blijkt nu, voortkomen uit het infrageluid dat door de turbines wordt gegenereerd.
Doofheid
De windenergiesector heeft altijd volgehouden dat de geluiden van de wieken niet kunnen worden opgevangen door mensen. De Universiteit van München ontdekte vorig jaar dat wonen in de buurt van windmolenparken kan leiden tot ernstige gehoorschade of zelfs doofheid. “Ook geluiden die niet hoorbaar zijn voor de mens kunnen wel degelijk schade aanrichten aan ons gehoor,” aldus hoofdonderzoeker Marcus Drexel.
Het Enegy and Policy Institute in Washington concludeerde dat mensen die in de buurt van windmolens wonen zich de symptomen – zoals misselijkheid, duizeligheid en migraines – simpelweg inbeelden.
Verder lezen: Can you actually hear “inaudible” sound?
Interessant
Dit nieuws zal wel net zoals mobieltjes-straling behandeld worden.
Gewoon doodgezwegen.
Wellicht hebben de zorgverzekeraars daar ook al aandelen in
het voor het menseluk oor te hoge als ook het te lage geluid zijn er, net als voor het oog het zicht bare en niet zichtbare licht er is.
Fabrikanten maken steeds meer gebruik van deze boven en ondergrenzen.
stofzuigers vaarwassers en nog meer te bedenken machines geven de mens steeds minder geluid overlast in het hoorbare gebied.
De last hier van is al onderzocht in ultra sonore geluid, dat heeft in de 60er jaren ook voor veel raadsels gezorgd in de toen der tijd zijnde ultrasonorebeveiligingsdetectoren welke veel hoofdpijn en soms ook misselijkheid veroorzaken, het onderzoek hier naar heeft een 10tal jaren geduurd voor dat men door had dat de klachten gelinkt konden worden aan de ook overdag functionerende detectoren. in veel kantoren.
dit probleem is op gelost door deze detectoren alleen buiten de kantoortijden in/aan te schakelen.
Daar tegen over wilde geen hond (het dier) in een kantorruimte die voor zien waren van ultrasonedetectoren deze dieren konden het geschreeuw wat de detectoren uitspuugden wel horen en betraden de ruimte dan ook niet graag.
Vraag mensen naar windmolen geluid en de meeste zeggen dan dat als onheilspellend te ervaren. Daarmee heb je dan ook het karakter van dit geluid op de mens zo als “er komt iets op je af, en toch niet” steeds weer. dit activeert jou oerinstinct waakzaam opletten dat energie vreet.
Het zelfde kan je bij een paard zien als er een wild dier op zijn/haar hun rug springt dan gaat het paard dit er trachten af te werpen, door training en de juiste leermeester kan je het paard wel onder geschikt maken aan een bestuurder op zijn rug.
Blijft over in hoe verre windmolens mee werken om mensen lees natuurlijk persoon ondergeschikt te maken.
commentaar verbeterd mijn visie,
namastè
Wij worden constant bestookt met allerlei geluid.
Schakel de stroom uit in je huis en ervaar de stilte.
Dan realiseer je je in wat voor kabaal wij leven.