
Algemeen wordt aangenomen dat het universum is ontstaan na de Big Bang of oerknal. De Braziliaanse natuurkundige Juliano Cesar Silva heeft daar zo zijn bedenkingen bij.
Volgens hem is er geen oerknal geweest. In het tijdschrift General Relativity and Gravitation stelt Neves dat het universum op een cyclische manier uitdijt en samentrekt.
Hij denkt aan een cyclische versie van het heelal, zo zegt hij in gesprek met Sputnik Brasil. “Mijn kosmologische model houdt rekening met de expansie van het universum en andere bekende fenomenen zoals kosmische straling.”
Grootste onopgeloste problemen
“Het belangrijkste probleem is de Big Bang en het punt met een bijna oneindig grote dichtheid, de singulariteit,” vervolgt hij.
Het begrijpen van de vroegste fasen in de geschiedenis van het universum is momenteel één van de grootste onopgeloste problemen in de natuurkunde.
Wetenschappers denken dit probleem in de toekomst op te kunnen lossen met de hulp van de kwantumgravitatie, een theorie die de kwantummechanica en relativiteitstheorie met elkaar verenigt, maar nog niet bestaat.
Soms heb je situaties waarin je deze twee theorieën wel moet combineren, bijvoorbeeld vlak na de oerknal toen alle massa samengepakt zat in een hele kleine ruimte.
Kapot
Maar ook wanneer je naar onvoorstelbaar kleine afstanden gaat kijken, moet je beide combineren. Op de zogenoemde Planckschaal kun je niet meer één van de twee theorieën los gebruiken.
Op de meest fundamentele schaal, het kleinste van het kleinste, is de kwantummechanica óf relativiteit niet meer toereikend.
Die twee spreken elkaar gigantisch tegen en de natuurkunde gaat daar kapot.
Op de Planckschaal geldt de kwantum-zwaartekrachtstheorie. Maar die is nog altijd niet experimenteel bevestigd.
Cyclisch model
Volgens Neves kan dit probleem worden opgelost zonder kwantumtheorieën te gebruiken. In zijn model is er geen beginpunt.
De natuurkundige zegt dat er geen explosie of knal was, maar stelt een model voor waarin het heelal terugveert.
“Als dat zo blijkt te zijn, was er nog een andere fase voordat het universum begon uit te dijen,” zegt hij. “Als het momenteel uitdijt, moet het hiervoor zijn samengetrokken.”
Op basis hiervan kan een cyclisch model worden gemaakt waarin het universum steeds samentrekt en uitdijt, licht Neves toe.
Ja, wel of geen oerknal en is het van toegevoegde waarde. Om niets te laten bestaan moet er toch iets zijn, die dat dan bepaald. Ik vind de reden van onze aanwezigheid veel relevanter. De materie hierboven, gaat toch wel mijn pet te boven. Maar volgens mij weten ze het zelf ook al niet meer.
Wat was er eerst de kip of het ei? Voorlopig blijft het mijns inziens een Catch 22.
Geldt dit ook voor de parallelle universa?
De aarde was voeger een bol, maar door al die inslagen is hij plat geworden.