Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarDe Britse natuurkundige en schrijver Julian Barbour werd meer dan 50 jaar geleden gegrepen door de vraag wat tijd nu eigenlijk is en sindsdien liet het onderwerp hem niet meer los.
Hij wijst erop dat tijd altijd door je vingers glipt. Hoewel mensen zeker denken te weten dat tijd bestaat, kunnen ze het niet vastpakken. “Dat komt omdat tijd niet bestaat,” klinkt het.
Met zijn theorie dat tijd niet bestaat begeeft hij zich op het grensvlak van twee grote natuurkundige theorieën: de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein en de kwantummechanica.
Nu
Sinds jaar en dag proberen natuurkundigen beide theorieën met elkaar in overeenstemming te brengen in de hoop één allesbeschrijvende theorie voor het heelal te vinden.
Barbour spreekt van de illusie van tijd. Net als de Griekse filosoof Parmenides ziet hij ieder moment als één geheel. Elk moment vindt plaats in het ‘nu’.
Ieder moment in het ‘nu’ kan worden gezien als een willekeurige pagina die uit een boek is gescheurd.
Door de pagina’s in een bepaalde volgorde te leggen wordt het verhaal duidelijk. Toch blijft iedere pagina een afzonderlijk geheel.
Foutieve beeld
Tijd is volgens Barbour een hinderlijke illusie. “Tijd als zelfstandige entiteit bestaat niet, zij is het uitvloeisel van verandering in de fysieke wereld,” zegt hij.
Als Einstein zich meer had verdiept in de ware aard van de tijd, had hij mogelijk ook meer begrepen van de kwantumtheorie waarmee hij zijn hele leven worstelde, aldus Barbour.
Bekend zijn de raadsels van de kwantumtheorie, waarin bijvoorbeeld deeltjes op enorme afstanden zonder enig tijdverlies lijken te communiceren en waarin deeltjes op meer plaatsen tegelijk kunnen zijn.
Die raadsels vloeien volgens Barbour voort uit ons foutieve beeld van ruimte en tijd. In zijn wereldbeeld bestaan alle mogelijke gebeurtenissen tegelijk.
Interessant
De Indianen zeiden het al; wij hebben de tijd , jullie hebben de klok.
Onze hersenen creeren tijd om alle informatie een plek te geven, anders zouden we gek worden. Nu nog de vraag wat voor een nut het heeft.
Tijd kan zich voortslepen en tijd kan voorbij vliegen.
Dat hangt af van het moment van de waarneming/perceptie.
Een eeuwig nu.