In maart 2009 kreeg de Britse onderzoeker Mark Gasson een zogeheten microchip-implantaat. Door met zijn arm te zwaaien kon Gasson beveiligde deuren van de Universiteit van Reading openen en zijn telefoon ontgrendelen.
Een jaar later infecteerde Gasson zijn implantaat met een computervirus. In een mum van tijd verspreidde het virus zich naar computersystemen van de universiteit en werden delen van het gebouw afgesloten.
Duizenden mensen hebben al medische implantaten, waaronder pacemakers of cochleaire implantaten. Maar in de toekomst, zo zegt Gasson, zal men zich richten op microchip-implantaten gebaseerd op radio frequency identification (RFID) voor gezonde mensen. Eén van de redenen hiervoor is dat we steeds op zoek zijn naar manieren om ons leven gemakkelijker te maken, aldus Gasson. RFID-chips worden al in veel alledaagse dingen gebruikt, zoals bijvoorbeeld creditcards. Met de MagicBand kunnen bezoekers van Disney World op de voet worden gevolgd.
In 2002 ontving de VeriChip Corporation toestemming van de Amerikaanse voedselautoriteit FDA om hun apparaat op de markt te brengen in de Verenigde Staten. Sinds de volledige goedkeuring in 2004 hebben ongeveer 80 ziekenhuizen en 232 artsen ervoor gekozen het systeem te gebruiken. In 2010 werd het project gestaakt in verband met privacyschending.
Door een RFID-chip, gekoppeld aan een database met medische gegevens van de patiënt te implanteren, kunnen ziekenhuizen en hulpverleners direct toegang krijgen tot de medische gegevens van een ziek of gewond iemand.
Volgens de FDA kan de plaatsing van de chip gezondheidsrisico’s opleveren. Een patiënt zou afstotingsreacties kunnen krijgen in de vorm van een infectie of allergische reactie. De chip kan verkeerd worden ingebracht, hij zou los kunnen raken en door het lichaam gaan ‘zwerven’. Een onbeveiligde chip zou zeer kwetsbaar zijn voor hacking en onderschepping door scanners.
Veterinair en toxicologisch onderzoek dat tussen 1996 en 2006 werd uitgevoerd heeft aangetoond dat zich bij laboratoriumratten die geïmplanteerd werden met microchips soms onderhuidse gezwellen vormden.
Sinds 2009 zijn er in negen verschillende Amerikaanse staten wetten aangenomen of wetsvoorstellen ingediend tegen verplichte implantatie van microchips. In Wisconsin, North Dakota en Californië zijn wetten aangenomen die werkgevers verbieden om iemand te dwingen een RFID-chip onder de huid aan te laten brengen.
De implantatie van microchips bij mensen heeft de nodige ethische discussies teweeggebracht. In 2007 publiceerde de American Medical Association een rapport waarin gesteld wordt dat geïmplanteerde chips een bedreiging vormen voor de privacy van mensen, omdat er geen zekerheid is dat de informatie op de chip op een degelijke manier beschermd wordt, en omdat er gezondheidsrisico’s zijn.
Een chip met gps, om mensen via satelliet te volgen, is nog niet uitgevonden. Dit heeft vooral te maken met problemen met het energieverbruik en antennebereik.
Waarom is de Illuminati na ruim 200 jaar nog altijd populair?
Spiritualiteit en Wetenschap komen samen
Legerveteraan somt alarmerende cijfers op over gevolgen coronaprik: 2800% meer gevallen van myocarditis
Jij creëert jouw wereld, jij bent de verandering die je zoekt – Channeling 14-12-2021
‘Niet gevaccineerd tegen corona? Dan kom je het concertgebouw niet in’
Tijd van verandering is altijd… NU! Doe je mee?
The New Reality Show – Johan Oldenkamp over de Piramiden van Gizeh
Hoe een zonsverduistering ons leven kan veranderen (video)
Nieuwsuur onthult hoe het RIVM en de WHO ons in 2009 voor de gek hielden