Volgens econoom Herman Wijffels is er een transitie nodig voor de mensheid om in harmonie met elkaar en met de planeet te leven. De menselijke ontwikkeling gaat volgens cycli, zo constateert hij, en het wordt pijnlijk duidelijk dat we op dit moment aan het einde staan van een cyclus.
De oude organisatiemodellen, vaak piramidale structuren, passen niet meer. De industrialisatie voldoet niet meer: het is lineair denken in een cyclische wereld. Niet alleen de macht, maar ook het geld zit inmiddels bij enkelen, terwijl de helft van de mensheid het moet doen met minder dan de kruimels.
Wat houdt ons tegen? In grote lijnen zijn dat de globale menselijke systemen: geld, banken, politiek, grote bedrijven en religies. Oude piramidale structuren, constateert Wijffels. Volgens hem is er een volgende ‘release’ van bewustzijn nodig. Het moet gaan om andere waarden voor ieder individu en voor de mensheid als geheel. Het moet gaan over levende materie in plaats van dode materie.
Wijffels ziet dat we midden in een transitie zitten. Niet iedereen ziet dat of wil dat zien, maar we hebben feitelijk geen keus: wie wil mee en kan dat, wie niet? Wat is nodig voor verandering en wie zullen daarbij voorop lopen?
Herman Wijffels bekleedde tijdens zijn loopbaan diverse vooraanstaande functies, waaronder voorzitter van de hoofddirectie van Rabobank, voorzitter van de Sociaal-Economische Raad en Nederlands bewindvoerder bij de Wereldbank in Washington. Daarnaast legde hij als informateur de basis voor het kabinet Balkenende IV.
[TU Delft]
Britse politicus: Mijn echte moeder is buitenaards (video)
Omstreden Bilderbergconferentie vindt dit jaar plaats in Dresden
UFO Bugarach live op Duitse televisie (update)
Tiener levenslang in rolstoel na vaccin tegen baarmoederhalskanker. Zo ziet haar leven eruit
Scientology heeft ‘buitenaardse kathedraal’ in New Mexico
Maakte Beyoncé geheim handgebaar tijdens Super Bowl?
Israëlische wetenschappers ontdekken plant die diabetes kan behandelen
Grote twijfel over echtheid stikstofbrief uit Brussel: ‘Dit verhaal stinkt aan alle kanten’
Zalvende woorden over Kaag in de Volkskrant vallen niet in goede aarde